Genç Werther'in Acıları... İnsanın söylerken bile gözlerinin dolduğu, ince ruhlu, naif karakterli karakterimiz... Kuşkusuz her insanın kendini bulacağı bir kitap. Her insanın kendi duygularında çığır yaşadığı bir dönemi olur ya. İşte bu kitap, insanı o sınırda gezdiriyor... Werther ile birlikte sevinciniz içinizden taşıyor, onunla birlikte ruhunuzu toprak altına görmüyorsunuz sanki. Ayrıca Goethe bu eseri bize sunarken o kadar ince düşünmüş ki... Okuduktan sonra gözyaşlarıma engel olamadım. Albert için üzüldüm, Lotte için üzüldüm. Sanki ben, Werther'in cebindeki o kırmızı kurdeleydim. Olaylara o kadar yakın ama uzak. Lotte ve Werther'in arasındaki köprü olacak kadar güçlü ama yol olamayacak kadar zayıf... Okuyuculara tek önerim şudur ki; her duyguyu tatmaya hazır olun. Ve gözyaşlarınızı sevin. Çünkü gözyaşı dökmek yaşadığınızı hatırlatır. Werther'in de dediği gibi:
"Üzerinde zevkle yaşamak için insanın sadece biraz toprak parçasına, altında huzurla yatmak için de daha azına ihtiyaç var."