Gizli Ev
Dean R. KoontzGizli Ev Sözleri ve Alıntıları
Gizli Ev sözleri ve alıntılarını, Gizli Ev kitap alıntılarını, Gizli Ev en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dünya benim sandığımdan daha da zalim bir yerse...
Sayfa 18Kitabı okudu
Vassago
Fazla üretkendi o.İnanılmayacak parlaklıkta canlıların oluşmasına yol açacak sıcak bir hayat fırınıydı.
Sayfa 64 - VassagoKitabı okudu
Erdem kendi kendinin ödülüdür.
Sayfa 18Kitabı okudu
Ölüler ölü kalır. Ve yaşayanlar da sadece onlara katılacakları anı beklerler...
Sayfa 37Kitabı okudu
İnsanın kırık kalbini bir mucize onaramazsa başka ne onarabilirdi?
Sayfa 81Kitabı okudu
Kahretsin. dedi içinden. Son günlerde çoğu okumayı bile bilmiyor. Sadece adları üniversite öğrencisi. Okudukları yerler hiçbir zaman olgunlaşamayacak yaratıklar için açılmış kreşlerden farksız. Kanatlarını çarparak Mars gezegenine uçmaları ne kadar imkansızsa, okumalarıda o kadar imkansız.
Hiçbir şey sonsuza kadar süremezdi.
Ölüm dışında!
Sayfa 52Kitabı okudu
Bazıları kötülüğün davranışlarımızın bir sonucu olduğunu söylerler. Sadece irademizin bir sonucu olduğunu. Ama ben, bunun yanında çok daha fazla şeyler olduğuna inanıyorum. Bence kötülük gerçek bir güç. Bizden ayrı bir enerji. Bu dünyada dolaşan bir varlık.
Hayat ucuz ve anlamsızdı.Heyecan ve bütün arzuların tatmininden başka önemli olan bir şey yoktu.Bunu ancak güçlüler ve özgürler anlayabiliyorlardı.Vassago birini öldürdüğü zaman kendini rüzgâr kadar özgür ve çelik bir makineden daha güçlü hissediyordu.
Bira tenekesini açıp bir yudum aldı. Sonra çikolatalı kurabiyelerden yemeye başladı. Ölmüş olmak istiyordu. Ancak o zaman Öbür Taraftaki yaşamına başlayabilecekti.
Birasını bitirerek yatağa uzandı. Uykuya daldı.
'Rüya görüyordu şimdi. Hiç görmediği insanlar ve bilmediği yerlerle ilgiliydi rüyası. Tanık olmadığı olaylarla da.
Şimdi etrafını sular sarmıştı. Buzlar yüzüyordu suda. Şiddetli rüzgâr kar tanelerini uçuruyordu. Tekerlekli sandalyede bir kadın hem gülüyor, hem de ağlıyordu. Hastanede bir yatağın üzerine çizgi çizgi güneş ışıkları düşüyordu. Tekerlekli iskemledeki kadın gülüyor ve ağlıyordu. Tekerlekli iskemledeki kadın gülüyordu. Tekerlekli iskemledeki kadın. Kadın.
Margaret bir gece on birde oturduğu apartmanın çamaşırlığına inmek gibi bir hata yaptı. Dairelerden çoğunda halleri vakitleri yerinde orta yaşlı kimseler oturuyor, bazılarını da öğrenciler paylaşıyorlardı. Belki de bu durum, ayrıca mahallenin güvenli bir yer olması ve ışıklandırma, kızın kendisini emniyette sanmasına yol açtı.
Katil uzun, meyilli rampadan inerek bir uçak hangarı kadar geniş bir yere girdi. Vaktiyle burada Cehennem yaratılmıştı. Hayal gücü olmayan lunapark yapıcısının planlarına göre oluşturulmuştu. Etraftaki kaya biçimi verilmiş beton parçalarını yalayan alevler bile vardı. Gaz tüplerinden fışkırıyordu bu alevler.
Gaz çoktan kesilmişti. Cehennem de zifiri karanlıktı şimdi. Ama tabii Katil için değil.
Ambulans siren çalarak hareket etti. İki sedye arasındaki dar açıklıkta yanyana durarak sağlık görevlileri ündsey'ye döndüler. Ceketlerinin göğüs ceplerine adları işlenmişti: David O'Malley ve Jerry Epstein. Profesyonel bir soğukkanlılık ve endişeli bir ilgiyle kadını muayeneye başladılar. Birbirlerine ciddi tavırlarla tıbbi bilgiler veriyorlardı. Ama kadınla konuşurken sesleri yumuşuyordu. Ona cesaret vermek için şefkatle davranıyorlardı.
Herkes mırıltılarla birbirini kutladı ve hepsi de rahatlayarak gülümsediler. Gerçek bir savaş alanında duyulacak sevinçli, zafer dolu çığlıkların bir karşıtıydı bu. Onları engelleyen alçakgönüllülük değildi. Hepsi de Harrison'un durumunun hâlâ kritik olduğunu biliyorlardı. Ölüme karşı giriştikleri savaşı kazanmışlardı ama hasta henüz kendine gelmemişti. O uyanıncaya ve kafasının çalışması denenip değerlendirilinceye kadar o kötü ihtimal hep olacaktı. Harrison beyni onarılamayacak bir biçimde zarar gördüğü için acı ve düşkırıklığı dolu bir yaşam sürmeye mahkûm olabilirdi.
Gerçekten de savaştı bu. Ölüm bir düşmandı. Zeki, güçlü ve amansız bir düşman. Jones için ölüm sadece patalojik bir durum değildi. Bütün yaşayan canlıların kaçınılmaz sonu da olmadığı gibi. Ölüm, ona göre, dünyada dolaşan bir varlıktı. Belki efsanelerde ki gibi kurukafasını kukuletayla gizleyen, pelerinli bir gölge değildi. Ama gerçek bir şeydi. Büyük Ö harfiyle yazılan Ölüm.
Sayfa 53Kitabı okudu