''Ne kadar şanslısınız.Geçte olsa birbirinizi bulmuşsunuz.''Sevgi,değişimin sihridir,''demiş yüce Mevlana.Birbirine bu kadar yakışan çift az gördüm.Rabbim sizi ayırmasın,uzun yıllar birlikte çok mutlu olun.''
''Sağ ol arkadaşım.Bizim sevgimizin sınandığına inanıyorum.Biz birbirimizin sevgisini aşacak bri duygu yaşamadığımız için yalnızlığı seçmişiz,''Sinan bey.Eşinin elini tutarak,hafifçe öptü,sözlerine devam etti;''İşte,hayatta ki en büyük ödülüm...sınanmamış sevgi,içi boş bir laftan ibarettir.''
Samatya,çocukluk aşklarının başladığı ve her köşesinde hatıralarının olduğu bir semtti.Uzun yılların ardından,ancak kavuşabildikten sonra gelebilmişlerdi aşklarının hatırasını taşıyan şehre.Sinan ve Şehriban'ın İzmir'den İstanbul'a gelişi o yüzden çok anlamlıydı.
Mutlu çift,çocukluklarının geçtiği,aşklarının başladığı,ayrılmak zorundakaldıkları Samatya'yı adım adım gezerken ,geçmişin bütün acılarını yüreklerinde dindiriyorlardı.Samatya' daki dostları,arkadaşları onların ne kadar şanslı olduklarını düşünüyordu.
Sevgi değişiminin sihriydi gerçekten.
