Halil Cibran - Tüm Eserleri 1
Halil CibranHalil Cibran - Tüm Eserleri 1 Gönderileri
Halil Cibran - Tüm Eserleri 1 kitaplarını, Halil Cibran - Tüm Eserleri 1 sözleri ve alıntılarını, Halil Cibran - Tüm Eserleri 1 yazarlarını, Halil Cibran - Tüm Eserleri 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her yüreğin rahatlamak, huzur bulmak için çekildiği bir köşesi vardır.
"Acılardan en güçlü ruhlar ortaya çıktı; en büyük karakterler yara izleriyle kaplıdır."
“Başlangıçlara güvenme, zira en doğru sözler son anda söylenir.”
Halil tekrar konuştu, "Bir suçlu başka bir suçlu tarafından yargılanmaz, tıpkı bir Tanrı tanımazın günahkârların önünde kendini savunmayacağı gibi."
Ve Halil izleyenlere dönüp dedi ki, "Kardeşlerim, tarlalarınızın efendisi dediğiniz bu adam ve uzun zamandır kendinizi teslim ettiğiniz bu adam beni yargılamak üzere atalarınızın mezarlarının üzerine yaptığı bu binaya getirdi. Sizin inancınızdan dolayı kilisenizin papazı olan bu adam beni yargılamak, aşağılamak ve acılarımı arttırmak için geldi. Her yerden hepiniz buraya bir acele benim acı çekişimi ve merhamet dilenmemi izlemek için geldiniz. Evlerinizi eli kolu bağlı bu kardeşinizi ve oğlunuzu seyretmek için terk ettiniz. Ben manastırdan kovulan suçlu ve kâfirim. Fırtına beni sizin köyünüze getirdi. İsyanımı dinleyin, bana acımayın ama adil olun çünkü merhamet suçluya verilir, ama adalet bir masumun ihtiyacı olan şeydir.
"Şimdi sizi jüri olarak seçiyorum, çünkü insanların isteği Tanrı’nın isteğidir. Kalplerinizi uyandırın ve dikkatlice dinleyin, sonra beni vicdanınızın sesine göre dava edin. Size benim imansız olduğum söylendi ama ne suç ya da günah işlediğim söylenmedi. Beni hırsız gibi bağlanmış gördünüz, ama benim suçlarımı duymadınız çünkü bu mahkemede yanlışlar ortaya çıkarılmaz ama cezalar gümbür gümbür gelir.
Halil yanıtladı, "Cahil milletler iyi insanları tutuklayıp onları her istediklerini yapmaya zorlarlar ve bir zorba ile yönetilen ülke insanları köleliğin boyunduruğundan kurtarmak isteyenlere zulmeder. Ama iyi bir oğul annesini hasta diye terk eder mi? Merhametli bir adam kardeşini zavallı diye inkâr eder mi? Beni bugün tutuklayıp buraya getiren zavallı insanlar dün sana hayatlarını teslim eden aynı insanlar. Ve benim varlığımı onaylamayan bu geniş topraklar esneyip açgözlü zorbaları yutmayan aynı topraklar."
Rachel ve kızı yataklarına gidip onu seyrederek orada oturdular, sanki onun acıyla bozulmuş yüzünde ruhlarını ve yüreklerini ona yaklaştıran bir çekicilik bulmuş gibiydiler. Anne fısıltıyla dedi ki, "Onun kapalı gözlerinde sessiz konuşan ve ruhun arzularını harekete geçiren garip bir güç var."
Miriam da, "Elleri Anne, Kilisedeki İsa’nın elleri gibi" diye ekledi. Anne cevap verdi: "Yüzünde bir kadının yumuşaklığı ve aynı anda bir erkeğin gözüpekliği var."