Çoğu insan neden halk şiirini okuduğumu soruyor. Geçmiş ve gelecek arasında bir bağ gibi duruyor sözcükler. Ve çok güzel, hassas şiirler var. Korkuları, heyecanları, aşkı hele ki dostluğu çok derinden yaşatıyor.
Çoğu şeyi unutuyoruz yok oluyor. Oysa şiirler bunları en tutkulu halleriyle anlatıyor.
İnsan ilişkilerindeki değişimleri muazzam bir şekilde gözler önüne seriyor. En basitinden en eski şiirlerde sevgilinin gözlerinden bahsediliyor, sevgiliyi açık bir şekilde anlatmak gibi bir şey söz konusu değil. Günümüzde ise çok farklı. Hayatın ne kadar değiştiğini görmek istiyorsanız sözcüklerin çizdiği portrelere bakın derim.
