Hemhal
Duygu SancarYorumlar ve İncelemeler
"Zor... Herkesinkinden daha zor bir hayat bekliyor seni. İyi olmak yetmeyecek, çok iyi olmalısın."
Hemhâl, kendini bulan ve bunu artık saklamak istemeyenlerin romanı.
Yağız ;on iki yaşındayken kendinde hissettiği farklılığı anlamaya çalışırken, bir taraftan da bu yanını törpülemesi, bastırması, saklaması gerektiğini öğrendi. Çünkü ondaki bu hâl dikkat çekiyor ve tepki alıyordu. İlkokul öğretmeninin, kızların oynadığı bir oyunda Yağız'ın ne işi olduğunu sorgulamış hattâ babasına oğlu ile konuşmasını söylemişti.
Orta okulda futbol oynamak istememesi gibi...
Lise ve üniversite yurtlarındaki erkekler onun sevgilisi olmamasını sorguladıkları gibi...
Zor bir hâl idi Yağız'ın ki. Daha kendi benliğini bulamamışken, hâlâ durumunu sorgularken, anlamaya, anlamlandırmaya çalışırken kime neyi anlatabilirdi ki...
Toplumun bu duruma bakış açısı belliydi, düşüncesi belliydi, alacağı tepkiler belliydi.
En kötüsü de ailesine bu durumu açamamaktı. Korkuyor muydu? Evet korkuyordu, ailesinde bile ötekileştirmekten korkuyordu. Sevilmemekten, Değersizleşmekten korkuyordu...
Annesinin birtanesi, babasının gurur kaynağıydı oysaki, tek erkek evlatlarıydı.
Ama böyle saklanarak da yaşayamazdı artık, yirmi sekiz yaşındaydı. Kararını verdi, Açıklayacaktı....
Sonunda bulduğu, kabullendiği benliği ile özgürleşmeye doğru emin ve kararlı adımlarla giden Yağız'ın hikâyesi Hemhâl.
Duygu Sancar 'ın güçlü kaleminden bir ÖTEKİ hikâyesi....
Hemhal
Hemhâl'in 1000kitap'taki ilk yorumunu yapmak bana kısmetmiş :)
Duygu Sancar çiçeği burnunda bir yazar, Hemhâl ise ilk kitabı. Açıkca söylemek gerekirse kitabı okumaya başlamadan önce tereddütüm vardı, yeni bir yazarla tanışmak her zaman korkutur beni. Ama beklediğimin çok üstünde çıktı. Duygu Sancar derinlikli betimlemeleri ve akıcı üslubu ile okuyucuya bir oturuşta okunacak harika bir kitap hediye etmiş.
Kitabın konusuna gelecek olursam, Hemhâl kendi benliği ile ailesi arasında sıkışmış olan Yağız'ın hikayesini anlatıyor. Bir yanda Yağız'ın kimlik arayışı, özgürlüğünü elde etme çabası, bir yanda ise ailesini kaybetme korkusu. Kimi zaman çevresi tarafından kabul edilmiş, çoğu zaman da dışlanmış, ötekileştirilmiş. Ama sonunda kendini bulmuş ve özgürce yaşamak istiyor.
İncelememin başında da bahsettiğim gibi Duygu Sancar'ın dili çok akıcı, betimlemeleri ise derin ve dozunda. Kitabın içinde içsel konuşmalara sık sık yer verilmiş, bu da okuyucuyu kitabın içine çekiyor, görmezden geldiğimiz konuları düşündürüyor. Kendisine çok teşekkür ediyorum beni kitabı ile tanıştırdığı için. Sizlere de tavsiyemdir, okuyun okutun. Daha çok okunmayı hak eden bir kitap ve desteğinizi esirgemeyin lütfen.
Duygu Sancar 
Hemhal
