Dinsizin hakkından imansız gelir.
Kurgu aynı atasözünün tiyatroya uyarlanmış şekliydi.
Bir adamın 2 kızı var. Küçük kız bir o kadar ağrbaşlı uysal iken diğeri - ablası- hırçın, dediğim dedik, geçimsiz biri.
Hal böyle olunca uysal kızın talipleri çok olurken ablasını isteyen hiç kimse çıkmaz. Bunun üzerine babası küçük kızın taliplerine bir şart koşar. Şart: önce büyük kızın evlenmesidir.
Küçük kızın talipleri kollarını sıvar. Evlenecekleri kızın ablasını evlendirmek için damat adayı aramaya...
Çok uzatmadan talipler damadı bulur.
Damat büyük kızın çok geçimsiz, hırçın olduğunu biliyordur. Ama yine de evliliği kabul eder. Kızı nasıl yola getireceğini bildiğinden olsa gerek, hırçın kız ile evlenir.
Damat bey başlar hırçın kız için planlarını uygulamaya, onu aç, uykusuz bırakır ama bunları, ona tatlı dille yapar. Zamanla bizim hırçın kız farkında olmadan yola gelmeye başlamış ve pes etmiştir.
Artık kızın hırçınlığından eser kalmamış, uysal bir kediye dönmüştür. Demem o ki damat, dinsizin hakkından imansız gelir misali hırçın kızın hakkından gelmiştir. Oyun biter ve perde kapanır.
Erkek hegemonyası mı yoksa kızın kaprisi miydi? Oyunu tam çözemedim ama gülümsemek için okunmaya değer. . ^_^.
