Tevazu, tek kelimeyle bir itiraf biçimidir; insanın haddini itiraf etmesi demektir: Ben yerimin neresi olduğunun farkındayım. Bu yerde olmaktan dolayı ne utanıyorum ne de övünüyorum, sadece haddimi (yerimi, sınırlarımı) bilmeye, bulunduğum sınırların içinde kalmaya çalışıyorum.