İdrak ve Tasdik

Hz. Peygamber (ص)'de Kur'an'ı pratiğe aktaran bir mübelliğ, mübeyyin, müfessir, uygulayıcı, mü'minlere yol göstericidir. Bunun için tıpkı Kur'an gibi Sünnette bir delildir. Bundan kimse şüphe edemez.

Reklam

İfaza ATEŞ

"De ki: "Allah'a ve Resulü'ne itaat edin." Eğer yüz çevirirlerse şüphesiz Allah kafirleri sevmez" (Al-i İmran /32) Burada Allah Teala, kendisiyle birlikte Rasulu'ne de itaat edilmesini emir buyurmakta ve bundan yüz çevirenlerin kafir olduğunu beyan etmektedir. Buradan elde ettiğimiz sonuç, tıpkı Allah Teala'ya itaate yanaşmayan

devamını oku

İfaza ATEŞ

Hz. Peygamber (ص)'in terbiyesinde yetişmiş, gerek Kur'an ve gerekse sünnet tarafından övgüye mazhar kılınmış, vahyin inişine bizzat şahit olmuş ve hayatını bu dine vakfetmiş olan Sahabe benim için önemlidir. Onların kendilerine saygı duyduğum gibi, görüş ve anlayışlarını da önemsiyorum. Aynı duygu, tedrici olarak müçtehid imamlar ve diğer ulema için de geçerlidir. Onları, ihlâsları için önemsiyorum, onların Kur'an ve sünnete olan bağlılık ve vukufiyetlerini önemsiyorum, ilim ve din yolunda harcadıkları çabaları takdir, minnet ve şükranla karşılıyorum. Değil mi ki bu insanlar sırf Allah rızası için ilim ve din uğruna gece-gündüz demeden ve türlü meşakkatlere katlanarak ömür tüketmişlerdir. Benim sahip olduğum İslâmî edep onlar hakkında böyle düşünmemi gerektiriyor. Onların kutsallaştırılmasına gelince Kur'an kimi melekleri, zaman dilimlerini, hatta toprak parçalarını ve bazı yöreleri kutsamıştır. Bir arazi parçasını kutsal sayan bu din nazarında, hiç şüphe yok ki sayılan nesil ve kişilerin gayretleri evleviyetle kutsal olacaktır. Evet, burada açıkça ilan ediyorum ki, yukarıda anılan zümrelerin sırf Allah'ın rızasını elde etmek için her alanda gösterdiği sa'y-u gayret, ihlas, vera ve takva benim için önemlidir, kutsaldır. Tabii ki beşer olması dolayısıyla her insan hata yapabilir ve her zaman doğruya isabet edemeyebilir. Ancak bu, onların kıymetinden, kendilerini bayağılaştıracak seviyede bir eksiltme yapılmasını asla intac etmez! Madem ki içtihat eden kimse yanılsa bile Yüce Allah(cc) nazarında sevaba müstehaktır. O halde bu gayretin bir anlamı, değeri ve önemi olmalı değil midir?

İfaza ATEŞ

Sünnet'i aynen taklid edilmesi gereken bir davranışlar manzumesi olarak görmek hataysa, bu hatanın(!) kaynağı klasik yöntemler değil, bizzat Sahabedir! Hz. Peygamber (ص)'in yüzük taktığını görünce hemen birer yüzük edinip takan, sonra O'nun yüzüğü attığını görünce çıkarıp atan Sahabe; hacca gittiğinde Hacer-i Esved'i öptüğü zaman "Biliyorum ki sen, ne fayda ne de zarar verebilecek bir taşsın. Resulullah'ın seni öptüğünü görmeseydim ben de öpmezdim." diyen Hz. Ömer; aldığı yeni elbisenin uzun gelen kollarının muntazaman katlanıp kısaltılmasına razı olmayıp, bıçakla gelişigüzel kesen ve kumaşın iplikleri ellerinin üzerine sarktığı halde öylece gezen, bu durumun sebebi sorulduğunda da, Hz. Peygamberin (ص) böyle yaptığını gördüğünü söyleyen Hz. Ömer; ancak dizlerinden biraz aşağısını örtecek kadar kısa bir elbise giyen ve elbisenin eteklerini neden uzatmadığı sorulunca "Rasulullah da böyle giyiyor" diyen Hz. Osman ve sırf Hz. Peygamber (ص)'in devesinin ayak bastığı yere ayak basması için Mekke sokaklarında devesini sağa-sola döndüren İbn Ömer (Allah hepsinden razı olsun)... Hz. Peygamber'in (ص) yaşantısını, hayatın her alanına bu ölçülerde olmasa bile hakim kılmaya çalışmak şekilcilik ise, başta sahabe olmak üzere bütün Ümmet şekilcidir. Muhammed Esed'in de veciz bir şekilde ifade ettiği gibi "Her yaptığı işte ve her emrinde Ona ittiba etmek, İslam'a ittiba etmenin kendisidir. Onun sünnetinden uzaklaşmak ise İslam'ın hakikatından uzaklaşmaktadır"