İnsanın Acısını İnsan Alır
Şükrü Erbaşİnsanın Acısını İnsan Alır İletileri
İnsanın Acısını İnsan Alır iletilerini, İnsanın Acısını İnsan Alır okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Üstüme örttüğüm yorgan, yüreğimdeki serçenin küçücük ürkek kanatlariydı.
Şükrü Erbaş 
İnsanın Acısını İnsan Alır
“Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık, yüzün her bulutlandığında.”
Şükrü Erbaş | İnsanın Acısını İnsan Alır
sen ne güzelsin.
"Sevmeyi özledim biliyor musunuz?"
Kayıtsız şartsız bir gülüşü.
Bir doğruya sevinmekten çok
Bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü.
"Nerde kaldın" ayazını değil, "hoş geldin" iyiliğini.
Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını,
Kapı zilleriyle telefon arasında tükenmeyi.
Geceyi bir hayal hazinesine çeviren uykusuzluğu.
Kendimi severek yürümeyi kalabalıkta.
"Göğe bakma duraklarını" özledim.
Yağmuru kirpiklerden içmeyi.
Yumruk kadar bir yüreğe dünyayı sığdırma hünerini.
"Sana sevinç verdiğim sürece ben buradayım" zenginliğini özledim.
Başka kentlere vuran rengini güneşin.
Başka sokakların telaşıyla çoğalmayı.
Dünyayı yudum yudum aşka çeviren yalnızlığı...
Şükrü Erbaş ` İnsanın Acısını İnsan Alır
Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor.
İnsanın Acısını İnsan Alır
Bir kirlenmeden korumak için susarak yaşadığım her şeyin bir yenilgi olduğunu çok sonra öğrendim.
Benim, kıyısında bir saygıyla beklediğim olanak, başkalarının çiğneyip attığı bir sıradanlıktı..
Şükrü Erbaş İnsanın Acısını İnsan Alır
"Ben seni hiç bir dünya telaşına değişmedim "
Şükrü Erbaş | İnsanın Acısını İnsan Alır
Gamzeli sular yürürdü dünyaya, kirpiğin kaşına her değdiğinde.
Şükrü Erbaş İnsanın Acısını İnsan Alır
"Tenin tenime bu kadar sinmişken,
ömrüm azala azala önümden akarken,
gittiğin gerçek bu kadar herkese benzerken..
Senin korkularını, benim inceliğimi doldurup yüreğime,
bıraktığın boşluğu yonta yonta binlerce heykelini yapacağım."
Şükrü Erbaş | İnsanın Acısını İnsan Alır
Birbirine ihtiyacı olanlar özenle uzak duruyor birbirinden.
İnsanın Acısını İnsan Alır/ Şükrü Erbaş
"Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor." 💫
İnsanın Acısını İnsan Alır Şükrü Erbaş 🧡 🧡
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben, evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep..
Şükrü Erbaş İnsanın Acısını İnsan Alır
Kadın parmaklarını birbirine doladı çözdü, doladı çözdü... Sevişmenin hemen ardından, insanın bütün damarlarını dolduran o bulantıya benzer pişmanlığa ne demeli peki, dedi. Bıçak gibi gülümsedi başucundaki adam. Bedenin doğası ile toplumun ahlâkı arasında soluk almanın ete kemiğe bürünmüş zorluğuydu. Içine günah karışmamış bir sevinç gösterebilir misin, dedi.
Şükrü Erbaş İnsanın Acısını İnsan Alır
"Kimsenin yağmuru seyretmediği bir dünyada, yıldızları sevmenin yalnızlığı ile her gün biraz daha geri çekildim.
Üstüme örttüğüm yorgan, yüreğimdeki serçenin küçücük ürkek kanatlarıydı.”
Şükrü Erbaş 🖋️
İnsanın Acısını İnsan Alır 📚