Seni kafamdan koparıp atamadım.
Kafamdan ve gönlümden.
Bazen bir utanç gibi içimdesin.
Bazen bir zafer gibi.
Ama hatıran hep buruk, hep yaralayıcı.
Ağrı desem değil, sızı desem değil.
Daha köklü, daha köksüz.
|
Saat 6.30. Az sonra seni arayacağım. Ve sesin bütün karanlıkları dağıtacak. Hangi karanlıkları? Gönlüm bir ışık tufanı içinde. Mektupların gök kubbem, kelimelerin bir yıldız yağmuru. Bana öyle geliyor ki yalnız mektubunu okurken, yalnız seni düşünürken, yalnız sana yazarken yaşıyorum. Aşkımızın kitaplardakine benzer tarafı yok. Kanunların, mevsimlerin dışında.