Selam.
Beyza Alkoçun ne kadar basit bir anlatım tarzı, kitaplarında klişe konuları işlese de yazarı ve kitaplarını seviyorum, ama ikinci kitap yazmamalı, çünki yazamıyor. Örnek; Kar tanesi, 0 kilometre, Daire 7. İlk kitaplarını ne kadar sevdiysem, ikinci kitaplarını hiç sevemedim. Yazılmak için yazılmış gibi. Çünki, çoğu konu ilk kitapda işleniyor zaten, neredeyse hiç olay kalmıyor ama yazar ısrarla ikinci kitap çıkarıyor. Kalp muhafızı 2 de bunlardan biri oldu. İlk kitap ikinci kitapdan kat kat daha güzeldi. 2-ci kitabı daha güzel bekliyordum ama çok kötüydü bence. Konular çok fazla yüzeysel işlenmiş, hiç bir olay detaylı işlenmemiş, çok baştan savma yazılmıştı kitap. örnek mesela; Hazarın Saraya ihanetinin nedeni çok hızlı işlenmişdi, Hazarın karısının dönme sebebi, Saranın kaçma olayı, Saranın kaçırılması çok daha güzel işlene bilirdi. Onun dışında Saranın asla bir prenses, kraliçe gibi davranamaması, wattpad kitaplarindakı liseli kızlar gibi davranması hiç hoşuma gitmedi. Mesela dediğim gibi Sara kaçmıyor sadece bir kez kaçıyor, ondan sonra yakalanıyor, kendi ülkesine dönmek orada kraliçe olmak gibi bir niyeti yok. Ben de böyle kadın karakterleri sevmiyorum, hedefleri olsun istiyorum. "İşte ben Hazarla evlendim, burdan kaçamam" gibi düşünceler okumak istemiyorum. Ama ben ikinci kitapda Saranın Hazardan intikam almasını bekliyordum, hiç bir şey yapmıyor. Kitapda çok fazla karakter de yok bu da benim sıkılmama sebep oldu.
