En Eski Kara Güneş - Depresyon ve Melankoli Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kara Güneş - Depresyon ve Melankoli sözleri ve alıntılarını, en eski Kara Güneş - Depresyon ve Melankoli kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölüm ve acı metnin örümcek ağıdır; onun çekiciliğine kapılan suç ortağı okurun vay haline: Sahiden orada takılıp kalabilir.
Valery, Caillois ya da Blanchot'nun söz ettikleri "edebiyatın krizi" burada bir çeşit ilahlaştırmaya varır. Edebiyat ne öz eleştiridir ne eleştiri, ne de kadını ve erkeği, gerçeği ve imgeseli, doğruyu ve yanlışı, imkânsız bir nesnenin ya da kayıp bir
zamanın volkanı üzerinde danseden görünüşün yanılsamadan kurtulmuş şenliğinde ustaca harmanlayan genelleşmiş çiftdeğerlilik... Burada kriz, yazıyı her türlü anlam çarpıtılmasının berisinde kalmaya götürür ve kendini hastalığın çıplak bırakılmasıyla sınırlar. Duygusal boşalım içermeyen
bu edebiyat, kendisini harekete geçiren acıyla karşılaşır, onu tanır ama aynı zamanda yayar.
Modern acının ağırlığını tümüyle tanımakla birlikte, onu galiplerin zaferinde ya da metafizik istihza ve coşkuda ya da hatta erotik hazzın tatlılığında boğan bir sanatı hayal etmek mümkündür.
Uç noktada, manevi acı açısından bakıldığında, Fransada saçları kazınmış aşık bir kadınla atom bombasının yaktığı bir Japon kadın arasında hiyerarşi yoktur.