Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Karasevdalılar
Javier MariasDüşük Puanlı Karasevdalılar Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Karasevdalılar sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Karasevdalılar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.110 üzerinden
Uzun uzun iç geçirmelerin olduğu biraz karamsarlık biraz gerçekliğin bir arada olduğu, kendisi ile ilk kez tanıştığım Marias'ın daha çok kitabını okuyacağımdan eminim.Çok nadirdir benim için kitaplardın altını çizmek ama bu kitap bir başka oldu.
İspanyol edebiyatının çağdaş yazarı Javier Marías ile tanıştıran kitap Karasevdalılar.
Balzac'ın Albay Chabert ve Dumas'nın Üç Silahşorler kitabını okuduysanız kitap bir tık daha iyi anlaşılır olabilir zira oldukça atıf var bu kitaplardaki karakterlere. Ben her ikisini de okumadım ancak eksikliğini de çok hissetmedim.
Maria'nın her sabah kahvaltıda karşılaştığı kendi gözünde kusursuz olan evli bir çifti gözlemlemeye başlıyor ve bundan da keyif alıyor. Bir süre sonra adam sokakta öldürülüyor. Olaylar ufak tefek tesadüflerle bundan sonra başlıyor.
Kitapta ölüm üzerine yapılan tahliller çok iyiydi. Gidenlerin kalanlar üzerindeki etkisi, sabır, beklentiler, umutlar, bencillik, ikili ilişkiler ve sevda.
Kitap çok etkileyici başladı ve ilk yüz sayfa böyle devam etti. Sonra sonra çözülmeye başladı ve soru işaretleriyle bitti. Çeviri konusunda çok şikayetçi değilim ancak anlamak için tekrar tekrar okuduğum cümleler oldu. Çok inişli çıkışlı hem durgun hem heyecanlı giden bir okuma oldu benim için.
Ayrıca yazarı Proust'a benzetenler olmuş bence anlatım tarzı biçimi benziyor çünkü burda da uzun cümleler, yoğun duygu tahlilleri, parantezler bol bol açıklamalar var ancak verdiği haz beş on adım gerisinde.
Keyifli okumalar...
Javier Marias'tan okuduğum üçüncü kitap ve kesinlikle son olmayacak. :) Marias’ın sözlerle ifade edilemeyecek kadar bambaşka bir üslubu var. Okudukça okuyası geliyor insanın. Kitap ölüm, aşk, kayıp, beklemek gibi temalar içeriyor. “Ölümden sonra anılarda yaşayabilir miyiz, yoksa kısa sürede unutulur gider miyiz? Aşk dediğimiz şey aslında nedir? Gerçekte var mıdır? Yoksa yaşam için uydurulmuş mudur? Yazarın bakış açısına göre: "Aşık olmak önemsiz, onu beklemek ise önemli."
Kolay okunan bir kitap değil. Çok sayıda uzun iç monologlara ve diyaloglara sahip, bu nedenle aksiyon arayanların hoşuna gidecek bir roman değil. Ama ortaya koyduğu sorular açısından bence değerli bir eser.
Nobel Edebiyat Ödülü almasına kesin gözle bakılan ama maalesef alamadan geçtiğimiz ay hayatını kaybeden İspanyol yazar Javier Marías'ın okuduğum ilk kitabı. Okunması kolay bir yazar değil, yer yer uzun cümleler, betimlemeler, bir de Yapı Kredi Yayınları'nın ekstra küçük puntolu sayfaları ile birleşince arada afakanlar basabiliyor ama severek okuduğum ve beğendiğim bir kitap oldu.
Yazar soluk almadan yazmış, hali ile kendi dilindeki okurlar için de zor bir eser olsa gerek..Altı çizilecek çok satırı vardı.Yazarın birçok konuda bizi düşünmeye sevk ediyor..Ölüm, sevdalanmak,yazar çevresi,kadın -erkek psikolojisi gibi birçok konuda yazarın fikirleri sizi kuşatıyor.Anlatım tarzı değişik,sakin, konu sanki başta klasik gibi görünse de ilerde değişecek hissi veriyor okurken.Herkesin zaman zaman çeşitli nedenlerle, çeşitli insanlara karşı yaşadıği ortak duygular,ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi... Aşk ve cinayet girdabında kaybolurken, dil cevirmeninin baskısını hissedeceksiniz...
Nasıl başlasam bilemedim ama bittiği andan itibaren Haksızlık dedim. Evet Maria Dolz alışkanlık haline getirdiği izlemekten keyif aldığı sevdalı bir çifti görmek için her gün aynı yere gidiyor. Ve çiftimizden Miquel kötü talih neticesinde ölüyor ama kitabın sizi içine çektiği kısım buralar değil bence kesinlikle. Kitap boyu ölüme dair söylenenler " ölenlerin geri gelmesinin hiç de iyi olmayacağı" düşüncesi beni bir noktada usandırdı. Ve evet keşke bu kitaptan önce Dumas'ın " üç silahşör" 'ünü Ve Balzac ' ın " Albay Chabert" ini okumuş olsaydım ama sonunun ikisinden birine dayanma ihtimali zaten oldukça aşikar ve beklediğim bir durumdu benim için. Ben de bu nokta da pek sevgili Orhan Pamuk'un " Kırmızı Saçlı Kadın" romanına değinmeden edemeyeceğim bana bu romanı anımsattı. Yine de insan sonunu böyle beklemiyor ya da bile bile istemiyor ne bencilsin dedim Javier Diaz Valeri'nin kendilerine bayağı da sövmüş bulundum. Son olarak içimi acıtan bir cümle sevgili Maria' dan sizlere gelsin , " benim duygularımı onun başkasına hissettiklerine kıyasla çok niteliksiz bir yere koymuştu . Her zamanki o sessiz ve temkinli halimle benim hakkımda ne bilebilirdi ki"
(syf.219)
Evet, Marias külliyatından bir kitap daha eksildi. Marias'tan bildiğimiz insan ilişkileri, bağlar, beklentiler üzerine kurulu hikayeye bu sefer önemli bir detay ekleniyor: Ölüm. Ölümle başlayan, ölümü sorgulatan, ölenlerin hayatımızdaki yerini anlamlandırmaya çalışan bir kitap olmuş.
Kitabın başında birbirini seven bir çift (Luisa ve Deverne) ve onları her gün oturdukları kafede hayranlıkla izleyen bir kadın (Maria) var. Her gün aynı saatte aynı kafede denk geliyorlar. Derken bir gün Deverne otoparkta cinayete kurban gidiyor. Maria ikilinin aşkına o kadar hayrandı ki, çiftin ölümle ayrılışına çok üzülüyor. Bir süre sonra ölüm vesilesi ile Luisa ile konuşabiliyor. Aslında tüm hikaye Luisa ve Luisa'nın evinde tanıştığı karakterlerden sonra başlıyor diyebiliriz.
Bu noktadan sonra ölen kişilerin hayatımızdaki yerleri veya hayatımızda daha ne kadar süre yer edebildikleri, şayet dönerlerse hayatımızda eskisi gibi yer edebilirler mi, geriye kalanların hayatını tekrar kurabilmeleri sorun mu, ölen kişiyi geride bırakarak yeni hayat kurmak bir ihanet, suçluluk sayılabilir mi gibi konuları Marias mükemmel cümleleriyle irdeliyor. Tüm bu irdelemeleri yaparken Balzac'ın Albay Chabert eseriyle de örneklemeler yapıyor.
Gerçekten Marias'ın kendine has uzun, derin, anlamlı, sorgulatan cümlelerine bayılıyorum. Bana edebi şöleni yaşatan bu cümleler oluyor.
“Ne olup bittiği en az önem taşıyan şeydir, romanda ne olduğu fark etmez, bir kez kitap bittikten sonra unutulur. İlginç olan hayali durumları vasıtasıyla bize aşıladığı fikirler ve olasılıklardır, gerçek olaylara nazaran çok daha açık ve berrak biçimde kalır aklımızda.” ( tam olarak böyle )
Kurgusuna gizem katıp merakla okutmayı başaran
Bir cinayet olayından yola çıkarak ölüm olgusunu etraflıca anlatmış bir kitap Karasevdalılar. İsmine bakarak duygusal bir kitap izlenimine kapılmayın. Son derece zor ve yavaş ilerleyen bir kitap.
Bir kadının her gün aynı yerde aynı çifti izlemesi artık hayatının bir parçası olur. Ancak erkek bir gün sokak ortasında hunharca öldürülür ve anlatıcı kahramanımız bu olayın peşine düşer. Bu ölümden yola çıkarak ölüm olgusunun insan hayatına etkilerini anlatır.
Bazı yerleri anlamadığım için, bazı yerleri de çok sevdiğim için tekrar okudum. Sakin kafa isteyen bir kitap.
Bayılarak okuduğum,sonu için sabırsızlandığım enfes bir roman .
Maria Dolz, İşe gitmeden önce kahvaltı yaptığı kafede onun için mutluluk kaynağı olan evli bir çifti gözlemlemeye başlar, bir gün çiftlerden adamın, birisi tarafından öldürüldüğünü güne kadar...
.
Konu ,Maria Dolz tarafindan,anlatiliyor,sıklıkla iç monolog şeklinde.(Bu teknik ,bazı okuyucular tarafından sıkıcı gelebilir)
Javier Marias'ında dediği gibi "neler olup bittiği konunun en önemsiz tarafı" .
.
Konusu,bildiğimiz basit bir hikaye gibi görünse de yazarın anlatım şekli ve gelişme sonuç bölümleri ile güçlü kurgusu bu basitliği unutturuyor. .
.
Özellikle olayların olduğu kadar ,olaylar üzerine yoğunlaşan düşünceler bizi sarmalıyor,aşk ve ölüm ilgili ,üzerinde durduğu şey üzerine düşünmeye sevk ediyor,hatta biraz zorluyor.
.
.Hacimli, uzun ,derin cümleler kuruyor, klasik ile bağını koruyarak metinler arasılığı bize çok iyi sunuyor Marias.
Kendi romanlarının sınırlarını aşıp da başka yazarların metinlerine ulaşarak metinlerarası bir ilişki kuruyor .Bu kitapta da , öncesinde okuduğum Balzac'tan Albay Chabert la karşılaştım, neredeyse yeniden okudum diyebilirim.
ps: Hatta;hemen alıp okumak istediğim Seda ersavcı çevirisiyle Javier Marias "Acı bir başlangıç bu "kitabının ismini Shakespeare'in Hamlet'in de geçen bir bölümden almış ve kitapta Shakespeare ile sürekli metinlerarasılık sergilemiş. .
.
Çalıştığı yayınevine gitmeden kahvaltı için uğradığı restoranda her gün aynı saatte gördüğü çiftin aşklarına tanık olan Mariz Dolz, uzaktan uzağa izleyerek keyif alır bu çiftin aralarındaki sevgi dolu evlilikten. Fakat bir gün adamın öldürüldüğünü öğrenir ve bundan sonra birbiri ardına gelişen olaylar Maria 'yı da içine çekerek tüm gizemiyle devam eder.
Dili, kurgusu, akıcı anlatımıyla ustalıkla yazılmış bir romandı. Çok keyif alarak okuduğum bu eseri gönül rahatlığıyla size de tavsiye ediyorum dostlar.
Ölenle ölünmüyor
Sabahattin Ali’nin İspanya versiyonu bir yazar okumuş gibiyim. Tek karakterin üzerinden giden monografik bir kitap bu. Kişilerin ne düşünebileceğini bile düşünüp bunları aktarabilen bir başrol mevcut. Anlatımlar uzun paragraflar halinde. Kitap okuma alışkanlığı olmayanlar biraz sıkılabilir ancak edebi bir lezzet alacakları kesin. Olay örgüsü bir cinayetle başlıyor ve bu cinayetin sonucunda olan olaylar bir kişinin gözünden anlatılıyor. Ölen kişinin durumu, asıl ölenin kendisi mi olduğu ? Yoksa arkasında bıraktıkları mı ? Ya da ölen kişinin öldüğü ile kaldığı mı ? Bunların soruları ve cevapları bu güzel kitabımızda var. Okumaktan pişmanlık duymadığım bir kitabı daha listeme eklediğim için memnunum.
Dönülmez yolculuk dönülür olsaydı...
Javier Marias ismiyle ilk defa bu kitapla tanıştım. İsminin Karasevdalılar olması ister istemez merkezinde aşk olan bir roman okuyacağım duygusu uyandırmıştı. Oysa o kadar kafa ve yürek açan satırlar ve konularla karşılaştım ki! Kesinlikle okunmayı hak eden bir kitap ve diğer kitapları takip edilmeye değer bir yazar. Muhtemelen bugüne kadar hiç aklınıza gelmeyen, o şekilde değerlendirmediğiniz konular hakkında düşünür bulacaksınız kendinizi; düşünmekten kaçındığımız ama er ya da geç hepimizin hayatında olan bir konu hakkında hem de ve o AŞK değil ÖLÜM. Yani bu kitabın kara olan kısmı sevda değil aslında.
Kitap sayesinde Balzac’ın hiç tanımadığım bir romanı ile adeta akraba olurken,. Dumas’nın çok bildik bir romanını ise hiç bakmadığım bir açıdan karşımda buldum.