Konuşurken birden dilimin ucuna geldi, ona “Sen bir alaturka ozansın” dedim. Kızmadı. Dahası hoşuna gitti. “Alaturka” sıfatı şimdiye kadar neredeyse bir küçümseme tanımı olarak kullanılmıştır. Oysa Metin Altıok hoşlandı bundan. “Evet ben bir alaturka ozanım” dedi. Cahit Sıtkı Tarancı’yı değil de onun yanında hakkı epeyce yenmiş Ziya Osman Saba’yı seviyor. Ama eskiden dedikleri gibi değil, “küçük insan”în şiirini yazmıyor o; ezilen, horlanan, çılgın bir çağda yalnızlığı ve yabancılaşmayı yaşayan insanın yüreğindeki insani cevheri araştırıyor. Bir yanı hüzzam faslı, bir yanı çocukluğumuzun bayram yeri. Unutmaya başladığımız, neredeyse yadsıdığımız korkularla, seslerle içli - dışlı. Bir İstanbul efendisi gibi rakı içiyor. Ceplerini arasanız belki karanfil tohumu var. -Özdemir İnce.

Yazar:

Metin Altıok

Tahmini Okuma Süresi: 1 sa. 45 dk.Sayfa Sayısı: 62Basım Tarihi: 1979Yayınevi: Türkiye Yazıları

Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Şiir

#640 Şiir türünde

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

2.070gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 62.2

Erkek% 37.8

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Metin AltıokYazar · 13 kitap

14 Mart 1940 tarihinde Bergama'da doğdu. Karşıyaka Lisesi ve Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe bölümünü bitirdi. Bingöl Lisesi'nde Felsefe Grubu Öğretmenliği ve daha sonra sürgün olduğu Bingöl'ün Genç ilçesinde, ayrıca Karaman Lisesi'nde felsefe öğretmenliği yaptı. İşçi Partisi üyesiydi. Sivas katliamından (2 Temmuz) ağır yaralı olarak kurtuldu ancak komadan çıkamayarak 9 Temmuz 1993'te Ankara'da vefat etti. Şiirleri 70'li yıllarda yayımlanmasına karşın Metin Altıok, şiirlerinin kaynakları bakımından 60'lı yılların geç ürün veren (ya da geç yayınlanan) şairlerinden biri olarak nitelendirilebilir. Gezginde Servet-i Fünun'dan, Ahmet Haşim'den, Dranas'dan, İkinci Yeni'ye, ve 60'lı yıllar şiirinin bazı ortak söyleyişlerine kadar çeşitli etkilenmeler bulunmaktadır. Bu kuşağın en romantik, duygucu şairleri arasında olan sanatçının dili yalındır. Benzetme yapmayı, anlaşılması güç olmayan simgeler kullanmayı sevdi. Bu kitabında halk şiiri biçimlerinden de yararlandı. Yerleşik Yabancı'da tüm şiirleri tek bir şiirmiş izlenimi uyandırmakta, söyleyişte ve konularda benzerlikler bulunmaktadır. Buna karşın, Kendinin Avcısında kendine özgü bir ses, romantik, acılı ve yalın bir söyleyiş gözlenir. Simge, alegori ve mecazlardan ölçülü bir tutumla yararlandığı bu şiirleriyle Türk şiirinin lirik geleneklerine bağlanmaktadır. Yayımlanmış eserleri Yerleşik yabancı (1978) Kendinin avcısı (1979, Ahmet Telli ile 1980 Ö. F. Toprak şiir ödülü) Küçük tragedyalar (1981) İpek ve klabtan (1987) Gerçeğin öte yakası (1990, Cemal Süreya şiir ödülü) Dörtlükler ve desenler (1990) Süveyda (1991) Alaturka şiirler (1992) Şiirin ilk atlası (1992) Hesap işi şiirler (1993) Bir acıya kiracı (1998-Bütün Şiirleri)