Kırmızı ve Siyah kitabındaki 19 yaşındaki Julien'i kendime o kadar yakın hissettim ki anlatamam. Zamanlar faklı olsa da ve bu bir kitap karakteri olsada ortak bir noktalarımız varmış. (Mesela Julien, makine başında makineyle ilgileneceğine kitap okuyor, bende çorba karıştırırken, ev ahalisinin uyanmasını beklerken vs. arada bir kaç sayfa okuyorum)
Okumaya başlarken bu kadar güzel olacağını tahmin etmemiştim. Ayrıca bir yandan da Julien'in hayat hikayesi için de üzüldüm. Bakalım ilerleyen sayfalarda aynı fikirde olacak mıyım..
Gerçeği sevdim... Gerçek nerede.... Her tarafta ikiyüzlülük, hiç olmazsa şarlatanlık; en erdemlilerde, en büyüklerde bile böyle...
Hayır, insan insana güvenemez.
Kırmızı Siyah, Stendhal
Kırmızı ve Siyah
Lise çağlarında okuduğum ve günlerce etkisinde kaldığım bir kitap. Duygusallığımın tavan yaptığı kitap. Julien Sorel’in ölümünün günlerce kabullenememiştim hala hatırladıkça üzülürüm.
~~~
"Ah bu aşkın baharı ne kadar da benziyor
Bir nisan gününün güvenilmez parlaklığına,
Bir bakıyorsun, güneşin bütün güzelliği ortada,
Derken bir bulut gelip karartıyor her şeyi..."