Kül ve Ateş
Jane AustenKül ve Ateş Sözleri ve Alıntıları
Kül ve Ateş sözleri ve alıntılarını, Kül ve Ateş kitap alıntılarını, Kül ve Ateş en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan bir kere aşık oldu mu, ne yaptığını bilir mi artık?
Keşkeler geçmişe hayaller ısmarlamaktır Lucy!
Öyle ya, insan inanmak istemeyince kendi yaratttğı şüpheleri destekleyecek belirtiler bulup çıkarmakta birebirdir.
Sayfa 198 - İmge Kitabevi YayınlarıKitabı okudu
Sevildiğine inanmak insanı nasıl da yumuşatıyordu. İnsanın aklını çelerek birçok kusurları bağışlatıyordu...
Sayfa 162Kitabı okudu
"Öyle ya, kaderde Edward'la birleşmek olmasa bile onu saygıyla anabilmek de bir avuntuydu!"
"Ya siz, iyi bildiğim ağaçlar... sizler de hiç değişmeyeceksiniz. Bizim gidişimiz yüzünden bir tek yaprağınız bile sararmayacak; bizim yokluğumuzdan bir tek dalınız kurumayacak. Yok, olduğunuz gibi kalacaksınız: uyandırdığınız zevk ve özlemden habersiz; gölgenizde gezenlerin başından geçenler umurunuzda bile değil!"
İnsanlar, sahip oldukları şeylerin kıymetini bilmezler.
"Benim sevebileceğim erkek bütün duygularıma girebilmeli; aynı kitaplarla, aynı müzikle sarhoş olabilmeliyiz ikimiz de..."
"Sevildiğine inanmak insanı nasıl da yumuşatıyordu. İnsanın aklını çekerek birçok kusurları bağışlatıyordu."
Ne yapalım, hayatımı becerebildiğimce yaşamak zorundayım.
Sayfa 372 - İmge Kitabevi YayınlarıKitabı okudu
"Bir de şöyle düşün. Başımıza gelenleri biz mi istedik? Ya sevdiğimiz insanlar, acaba onlar isteyerek mi yaptılar? Onlar acı çekmiyorlar mı?
-Hayır. Bu düşünceni sevmedim. Acı çekselerdi böyle olmazdı. Seçmek ellerindeydi ve seçtiler."
"Kız kardeşiniz ikinci aşkları da bazı şartlar altında onaylıyor mu, yoksa toptan mı kınıyor? İlk yaptıkları seçişte, seçtikleri kimsenin vefasızlığı ya da şartların tersliği yüzünden hayal kırıklığına uğrayanlar da ömürlerinin sonuna dek sevmeden mi yaşayacaklar?"
"İnsanlar arasındaki yakınlığı yaratan şey dostluk süresinin uzunluğu ya da görüşmelerin sıklığı-seyrekliği değil, doğrudan doğruya ruhların anlaşmasıdır. İnsanlar vardır, birbirlerini tanımalarına yedi yıl yetişmez. Bazılarınaysa yedi gün yeter de artar bile!"
Ne var ki ben yapamam bunu; duygularıma gem vuramam. Mutsuzsam mutsuz olmak zorundayım. Bunu görmekle keyiflenecekler varsa, buyursun, keyiflensinler!
Sayfa 216 - İmge Kitabevi YayınlarıKitabı okudu