... yüreğini parçalayan acılar içinde deniz kenarında tek başına bir aşağı bir yukarı dolaşmaya başlamıştı. Dayanılmaz acılar içinde yavaş yavaş ölmektense, içindeki ateşi denizin buz gibi sularında söndürmenin daha iyi olup olmadığını düşünüyordu.
" Siz insanlar hep aynısınız. " diye bağırdı. " Kafanız dinç, mideniz doluyken elinizle dokunabildikleriniz dışında hiç bir şeye inanmazsınız; ama zihinsel ya da bedensel hazımsızlığınız varsa, size ne sunulursa sunulsun üzerine atlarsınız..."
Beni tehdit eden korkunç bir yazgının karanlık önsezileri en küçük dost bir güneş ışınının bile sızmasına izin vermeden üzerime karanlık bulutların gölgeleri gibi çöküyor.
O da çocuksu şiirsel ruh. Bu ruh genellikle yüce bir yalınlığa sahip olan ve insanların ayaklarının yere sağlam basması için gerekli olduğunu varsaydıkları niteliklere sahip olmadıkları için gürûhun alay ettiği gençlerde bulunur.