Kitabı genel olarak beğendim. Dili ve üslubu güzeldi ancak ilk sayfalar insanı çileden çıkaracak bir niteliğe sahipti. Anlatılan konuların iğrençlik seviyesi her okura hitap edecek türden değildi. Kitabın ilerleyen sayfalarında, arka planda İzmir suikastı ön planda ise ana karakter olan kara kemal ve Emin beyin çemberinde ruhsal tartışmaların yoğunluğu görülmektedir. Topluma, olaylara, hayata bakış açısı; bir insanın uzak durmak istediği konulardan istediği kadar uğraşsa da bir adım gidemeyeceği ve hayatın bir akıntılar silsilesinden oluştuğunu görebilirsiniz. Emin beyin karakter olduğunu ve kitabın sonundaki gerçek benliğine ulaştığını görmek güzeldi. Kara Kemalden bu tarz bir hareket de beklemiyordum açıkçası ( okuyana sürpriz olsun) . Abdülkerim karakteri de kıtanın sonlarında tamamen fon olarak kalmış. Başına neler geldiği işlenmemiş. Havada kalmış. Son sahnede tekrar ortaya çıkması ve sonunun belirsiz kalması farklı olmuş. Daha farklı bir son yazılabilirdi.
