"Yaşamın kendisini bir trende yolcu olmanın heyecanının sürekliliğine benzeten, ölümü ise trenin raydan çıkması kadar inanılmaz bulan Prado'nun gizemli hikâyesi" deniliyor bir metinde.
Yazar Pascal Mercier’in felsefeci olmasının izlerini taşıyan roman olan ‘Lizbon’a Gece Treni’ konu ve tema zenginliğiyle şaşırtıcı bir roman. Dille, tarihle, gerçeklikle, ahlaki tercihlerle, baba-oğul ilişkisiyle, aşkla, yalnızlıkla, duygularla, kısacası dünyada başıboş dolaşan her bir bireyin içinde bulunduğu sorgulayıcı, zorlayıcı bir hesaplaşmayı anlatıyor kitap. Bütün hayatı; eski metinleri didik didik ederek, dilbilgisi ve uslubu açısından en küçük ayrıntılara kadar öğrenebilmek ve hayatı sadece her bir sözün ve konunun hikâyesini bilmek olan isveçli Antik diller öğretmeni Raimund Gregorius' un birdenbire -rastladığı bir kadın sayesinde - başka bir dünyada kendini bulmasını olaganüstü bir zenginlikle anlatan Yazar, aynı zamanda bulduğu bu dünyadaki; adaletsizligi ve kanlı diktatörlükle beraber bütün bu olaylara kayıtsız kalan Avrupa- toplumunu da eleştiriyor.
‘Lizbon’a Gece Treni’ etkileyici ve yoğun bir çalışmanın ve birikimin bir ürünü.Ve bu calışmaya ve çabaya da fazlaca değer bir roman.
Kisacası bir insanın ozellikle de sıradan bir hayatı olan insanın çıktığı bir anlam arayış yolculugu.
Ayrıca bu kitabın Bille August'un yönettiği ve Jeremy Irons'un ( olaganüstü bir oyuncu ) başrol oynadığı, uluslararası ortak yapım olan 2013 tarihli filmi de var. Bir kaç kez seyretmiş oldugumu da belirtmek isterim.( Jeremy İrons un bütün filmleri gibi)
