Nişantaşı’nda şık bir restoran, Beşiktaş’ta bir döner salonu, Kuzguncuk’ta küçük bir lokanta ve Gaziantep’te bir kebapçı. Tüm yemek sanatçılarını buluşturan gizemli tesadüfler.
Şiddet kapınızı çaldığında, ailenize dokunduğunda, adalete inancınız kalmamışsa ne yaparsınız?
Şimdi ilahi adalet zamanı!
Hakan YEL'in daha önce okuduğum sekiz numaralı vurucu kitabı kadar güzel bir kitaptı. Takip edeceğim yazarlar arasına girdi. İki kitabında da gördüğüm kadarıyla ilk 80 sayfa konuları çok dağıttığını düşündürse de sade anlatımıyla güzel bir romandı.
Dikkat spoiler içerir.
Bir adam garip bir şekilde cinayetler işlemeye başlar. Aşçılığa ilgisi olan bu katili cinayet bürodan komiser Ali ve Muzaffer bulmaya çalışmaktadır. Ali'nin eşi Fazilet çektiği acılardan dolayı bazı görüntüler görür ve bunlar cinayetler ile ilgilidir. Bu arada lokanta sahibi Kuzey Aral da Ege adında bir kızla tanışır. Basın polisin beceriksizliğinden bahsederken istihbarat ve polis arasında gizli bir çatışma ortaya çıkar. Bu arada Fazilet ve kızı Pelin de hunharca öldürülür. Artık Ali'nin tek derdi intikamdır ve metafiziksel öğeler ile cinayetler işleyen katil tek umududur. Sürekli tacizcileri öldüren katil ile Ali'nin yolu kesişecek midir? Ali ailesinin intikamını alabilecek midir? İstihbarat ve polis çatışmasından kim galip çıkacaktır? Keyifle okunan bir roman.
Yazarın dili çok acemi. Yer yer yapmacık diyaloglar var. Hatta o kadar yapmacık ki, gülümsemeden edemedim. İllaki bu alanda yabancı yazarlar daha kuvvetli yazıyorlar. Ama o kadar güzel bir olay örgüsü kurmuş ki, dilinin acemiliği gölgede kalmış. Cinayetler, tecavüzler, acı, biraz olağanüstülük, aile ve cezalandırma. O cezalandırma ki, işte gerçek hayatta da bunu istiyor gönüller. Kitap acıyla ilerlese de tatmin eden bir sonu var.... Yazar kalemini biraz daha kuvvetlendirdiğinde bu kitaptaki gibi merak uyandıracak fikirleri devam ederse çok başarılı olabilecek biri...
Kitaptan 3 Alıntı
Birden yanından beyaz bir çiçek daha geçti. Sonra bir tane daha ve hemen peşinden bu kez sağ tarafından bir tane. Nehre doğru çevirdi başını. Şaşkınlıktan dondu kaldı. Binlerce beyaz çiçek kendisine doğru akıyordu. Yüreği sevinçle doldu. Her yerde beyaz çiçekler vardı. Artık nehir yüzeyinde su görünmüyordu.
Lokanta, Hakan Yel (Sayfa 84 - Altın kitaplar)
