Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Lolita
Vladimir NabokovEn Yeni Lolita Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Lolita sözleri ve alıntılarını, en yeni Lolita kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Pedofili gibi hassas bir konuyu işlemek bir yazar için oldukça büyük bir cesaret ve Vladimir Nabokov işini hakkıyla yerine getirmiş. Karakterlerin her birinin yaşadığı ruhsal ve duygusal süreçleri iyice hissettiriyor okura. Kurbanımız Lolita'nın esaretine ve yaşadığı travmalardan sessizce etkilenişine üzülürken, her ne kadar Humbert'e çoğu zaman öfkelensem de yer yer onun da yaşadıklarına üzülmeden edemedim. Bu durum da kendimi ahlaki açıdan sorgulamama sebep oldu. Bir yandan da geçmiş travmaların tedavi edilmediğinde ne gibi sonuçlara yol açtığını çok güzel gözler önüne serdi. Pedofilinin tedavi edilemeyen bir sapkınlık olduğu zaten bilinen bir gerçek ancak kontrol altına alınabiliyor, eyleme geçişi engellenebiliyor ve bu kitapta da bunu görüyoruz. Aslında Humbert pedofili olmaktan tiksinti duyuyor ve kendini Lolita'da kaybetmeden önce sapkınlığını kontrol altında tutmayı başarabiliyor. Yaşanan olaylar ve bulunduğu koşullar ile birlikte gittikçe kontrolünü kaybediyor, fren mekanizması bozuluyor ve küçük bir kızın hayatı boyunca peşini bırakmayacak bir travmaya sebep oluyor. Pedofili olmaktan duyduğu tiksintiyi hastalığını rasyonalize etmeye çalışarak kabullenişine de tanık oluyoruz. Ünlü yazarlar ve düşünürlerin çocuk aşklarına göndermeler, çocuk evliliklerinin yasal olduğu zamanlara ve yerlere göndermeler yapması ve elbette Lolita'nın kendisine aşık olduğu yanılsamasına inanması gibi... Yazarın yer yer yaptığı James Joyce tarzından uzun ve karmaşık betimlemeleri beni biraz yordu açıkçası, zaten kitapta da birkaç sefer James Joyce'a göndermeler vardı. Yine de sonuç olarak okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Nabokov, Lolita’nın okurunu ikiye ayırır. Birinci grup “adam neden bunu yazmak zorunda hissetmiş kendini? Manyakları anlatan kitapları neden okuyacakmışım? diyen belki de kitabı ilk yarısında bir daha açmamak üzere rafa kaldıran yine Nabokov’a göre süt kuzusu okurların yarattığı bir grup, ikincisiyse Onun söyleyebileceklerinden daha fazlasını anlayan duyarlı, yiğit okurların oluşturduğu bir grup. Lolita konusu itibariyle yazıldığı dönemde ve sonrasında büyük sansasyon yaratmış,birçok yayınevi tarafından geri çevrilmiş,yayınlandıktan sonra çoğu ülkede baskılara maruz kalmış yasaklı kitaplar listesinde ilk sıralarda. Kitap ilk bakışta Avrupalı Humbert’in Amerikalı oniki yaşındaki üvey kızı Dolly’e karşı duyduğu fiziksel ve duygusal dürtülerin anlatıldığı bir roman gibi görünse de sayfaları çevirip Nabokov’un nasıl anlattığından çok aslında neyi anlattığının farkına yavaş yavaş varılmasıyla devam eden “Edebiyat sen ne muazzam şeysin” cümlesini bir kitap olarak elinde tuttuğunu farketmenle sonlanan tuhaf bir süreç. Bitirdikten sonra bu zamana kadar çok az kitapta yaşadığım bir duyguya kapıldım yaklaşık yarım saat boyunca sanki hareket edersem kafamdaki her şey uçup gidecekmiş gibi bir endişeyle gözüm kitabın kapağında yalnızca düşündüm ve Lolita kısacık insan ömrünün hiçbir şeye yetmeyişinin hengamesinde satır aralarını daha iyi özümseyebilmek adına benim mutlaka ikinci kez okuyacağım kitaplar arasında.
Edebi Bir Metin Olarak Okunmalı
Lolita'yı günde yirmi otuz sayfa okuyarak yaklaşık on beş günde bitirdim. Sıkıcı olacağı önyargısıyla başladığım kitabın oldukça akıcı ve kolay okunan bir metin olduğunu gördüm. Yazarın ifade ettiği gibi bir sapkının fizyolojik dürtülerine anıştırmalarda bulunması kitabın edebi değerini azaltmıyor. Lolita'ya bir pedofilin sapkınlıkları olarak bakmak doğru değil. Bu kadarı da tabii bayağı bir cinsellik içeriyor dediğim bölümler olsa da bunlar kitabın bütününe bakıldığında küçük bir yer tutuyor. Kitabı roman türünde kurmaca bir metin olarak okumak ve bilhassa imgelere, betimlemelere dikkat etmek gerekiyor. Kanımca kitabın güçlü yönü de bu zaten. İmgelere, betimlemelere başvurarak metni kuru bir anlatıdan edebi metne çeviren yönü çok mühim. Lolita okumaktan pişmanlık duymadığım, sapkınlık içeriyor diye hayıflanmadığım ve edebi yönünden de fevkalâde yararlandığım güzel bir metin.
Orhan PAMUK Vladimir NABOKOV hakkında " o kimselerin cesaret edemediklerini dile getirecek kadar yureklidir " der.
İhtiyar bir adamın çocuk denilecek yaştaki bir kıza olan karşı konulmaz aşkını anlatır bu kitap. Kitabin dili oldukça agir. Zaman zaman sıkılmamak elde degil. Ama bu kitap 20. yy.' ın en kitaplari arasinda kabul edilir. Fazla söze gerek yok yazar kitabın içinde özetini de yapmış zaten.
" Hayır, hayır sevgili okuyucu; kitabımın aşırı temkinli, hasta duyarlıkli, yufka yürekli kahramanindan ne kadar yaka silkiyor olursan ol bu önemli sayfaları atlayamazsin. Bir düşün beni, o günkü halimi düşün; sen beni dusunmezsen ben varolamam ki ben - kendi gunahkarliginin ormanlarında tir tir titreyen içimdeki o ceylanı düşün- hatta istersen gel birazda bıyık altından gülelim seninle. Ne çıkar siritmaktan? "
Dante, Beatrice'sine 1274 yılında, baharın gülleri açarken, o daha takilarla, kızıl elbiselerle bezeli dokuz yaşında bir kız çocuğuyken özel bir davette görüp vurulmamis midir?"
Lo-Li-Ta
"Benimse tek huzursuzluğum kitabı
yazarken, işliğimde sağa sola fırlatılmış kollar, bacaklar ve yarım kalmış gövdeler arasında yaşıyor olmaktı." demişti yazar.
Ara-sıra sıkıntıdan öldürecek gibi olan, bazen çok detayına inerek okuru çıldırtmaya yakın olan, bazense Lolitanın yaşadıklarına ya da en doğrusu, yaşayamadığı çocukluğuna hüzünlündiren bir yapıt 'Lolita'.
Lo - Li - Ta... Annesinin ölümüne bile tepkisiz kalan, baba-kız ilişkisine hasretle bakan bir çocuk.
Sinirleneceğiniz noktalar olacaktır elbette. Zaten bu kitabı kendinize bir şeyler katsın diye okumaya başlayacaksanız, ya başlamaktan vazgeçin, ya da sebebinizi değiştirin. Size bir şeyler katmaz bu kitap. Bana da katmadı gerçi. Yazarı hissediyosunuz sadece okurken. Sık-sık düşündüğüm konulardan biri de 'acaba yazar bu kısmı hangi halde yazdı?' sorusuydu. İçkilimiydi, belki uykulu, ya da hiç bu kadar kendinde olmamıştı.
Tavsiye edilecek bir kitap değil. Birine diyemezsiniz, 'muhteşem yapıt hemen okumalısın.' Ne zaman isterseniz o zaman okuyun.
Ne İyi Ne Kötü, Sadece Farklı
Nabokov'un anlatım dili, dönemine göre çok ileride ve farklı. Oğuz Atay'ın kendisinden etkilendiği çok belli. "Sahte ön söz yazma", yani roman içinde başka bir roman yazma denen şeyi Nabokov'da görünce bir miktar üzüldüm, zira Oğuz Atay'ın da bu romandan 20 yıl kadar sonra aynı yöntemi kendi romanında uyguladığını görmek, bir miktar özgünlüğü benim için azalmıştı. Yine de sanatta böyle esinlenmeler elbette doğaldır diyip geçiyorum. Lolita, Humbert Humbert adlı bir Fransızca öğretmeni, çapkın mı çapkın bir adamın, kendisinden epey küçük bir kızla cinsel münasebeti de içine alan yakınlaşmasını anlatıyor. İçerik ve anlatım şekli gayet özgün ve romanda eleştirildiği kadar açık saçık sahne yok. Beğenmedim diyemiyorum ama beni tam olarak beğenmekten iten unsur, yazarın olayla alakasız bir yığın durumu betimlemesi oldu. Betimlemeler tatlı ve farklı ancak ana olayı hiç etkilemeyen bir yığın kişi ve durum romanın içine sanki zorlama olarak sokulmuş. Ne iyi diyebiliyorum Lolita'ya, ne kötü.
Pedofilinin ayyuka çıktığı günümüz Türkiye’sinde bu kitabı bu dönemde okumak ne derce zor ve yıpratıcı az çok tahmin edersiniz. Dolly yani Lolita henüz kadınsal olgunluğa erişmemiş çocukluk çağında, hayattaki tek zevki küçük çocukları taciz etmek olan bir sübyancıyla tesadüfen yollarının kesişmesi sonucu hayatı kararan talihsiz bir kız çocuğudu.
Nasıl anlatacağımı bilemediğim bir kitap !
Objektif olarak söylemem gerekirse mükemmel bir edebi eser ; yazım şekli , incelikli düşünülmüş espirileri ve olaylar örgüsü falan filan... yazar gerçekten çok güzel bir iş çıkarmış...
Ama diğer yönden subjektif olarak bakarsam yani duygularım işin içine girdiğinde ; hiç uygun bulmadığım , tasvip etmediğim hatta tiksindiğim bir konu "pedofili" ...
Aklım erdiğinden beri bu durumu çok tiksindirici bulmuşumdur. Aklı başında olmayan , olgunlaşmamış erkek veya kız çocuklarıyla bu tür cinsel olaylar yaşanması hiç hoş değil ve buna özendirici ne varsa uygun görmüyorum. Bu kitap da , bunların ikisinde bir yerde kalmış durumda bence . . .