Cemil Meriç, ismini duyduğum ancak okumadığım biriydi. Açıkçası çok merak etmemiştim ama kardeşlerimizin yaptığı yorumlar -hem yazara hem kitaba- neticesinde bende bir tanesine başlayayım dedim. Çok fazla konu başlığı ve içerik göreceğiz ancak genel bir tabirle Kültür, Şiir, Düşünce, Sanat, Avrupa ve Türkiye olarak bir Altıgen oluşturabiliriz.
Ben özellikle Entelektüel ve Aydın kelimelerinin birbirinden ne kadar farklı olduğuna dikkat çekmesini beğendim. Mağaradakiler gerçekten de büyük bir birikimin özeti gibi. Sanki çıkın o mağaralardan diyor. Çok güzel mesaj veriyor. Bir de o dönemin verdiği mesajlar bu dönemde de geçerliliğini koruyor ki bu da hem sevindirici hem de üzücü.
Seviniyoruz çünkü bize ışık oluyor, bir kenara atılmıyor, geçerliliğini koruyor. Üzülüyoruz çünkü halen bir gelişme yok ki bu böyle devam etmiş, halen gelişmeyi bekliyor diyoruz. İnsan bazen şaşırıyor işte. Ne diyelim, hepimiz bir gün Mağaralarımızdan çıkarız diye umut edeceğiz.
Genel hatlarıyla iyiydi ancak söylemezsek objektif olamayız. İkinci bölüm beni çok sıktı. Final bölümündeki açıklayıcı yazıları gene güzeldi ama ikinci bölüm o kadar ağır geldi ki, bırakmayı bile düşündüm tabii kısa süreli.
Gece uzun. Cümleten keyifli okumalar, iyi geceler dilerim. Esen kalın efendim..
