karanlığın taa içinde tam ortasında, bir otel odasında öptüm MAVİ DUDAKLARINI. soluğum tıkandı ve anladım ki sensizlik ölüm kadar yakındı. -Kadir Berat- ve hiç gitmeyen yolcularım oldu benim, benden başka her yolu bilen. oysa ben bir tek senin ayak izlerini evlat edindim, daha yürümeyi öğrenmeden. -Kadir Berat- Boş çay bardaklarına deniz dolusu umutlar yükleyecek kadar ŞAİR ADAMLARDIK, sığ kadınlarda harcandık ve bizi toplamaya çalışan diğer kadınları da biz harcadık... -Kadir Berat-