”Hafızanı silebileceğim yerde neden seni öldüreyim ki?”
“Anılarımı kaybetmek istemiyorum.” Kötü olanları bile, Elena’yı Elena yapan o anılardı. Şimdi, bugün, bir başmelekle öpüşmenin nasıl bir duygu olduğunu bilmeyen Elena’dan farklı birisiydi. “Sakın bana unutturma.”
“Anılarına tutunmak için canını feda eder miydin?” Yumuşak bir soruydu.
“Evet,” dedi sessizce. “Bir gölge gibi yaşamaktansa, Elena olarak ölmeyi yeğlerim.”