Menekşeler Atlar Oburlar
Hüsnü ArkanEn Eski Menekşeler Atlar Oburlar Gönderileri
En Eski Menekşeler Atlar Oburlar kitaplarını, en eski Menekşeler Atlar Oburlar sözleri ve alıntılarını, en eski Menekşeler Atlar Oburlar yazarlarını, en eski Menekşeler Atlar Oburlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Meyhanede oturuyorduk kapı açıktı. Karanlık, az önce, sokağın köşesindeki İtalyan kilisesinden çıkmıştı. Sokak lambalarını ellerinden tutup Kordon'a yürümüştü. Biz meyhanedekiler, hep birlikte arkalarından bakıyorduk. Kordon'da, karanlığın ve lambaların banklara oturduğunu, sessizlik denen kabuklu yemişi yiyip çöplerini körfeze attıklarını görür gibiydik.
Sayfa 20Kitabı okudu
İlerde, alçak taş duvarın arkasında, beyaz mermerlerin, mezar taşlarının, servilerin karanlık ve sessiz kalabalığını gördüm. İyi adamların hepsi ölmüştü. İyi kadınlar ağlıyordu.
Çiftliğe yeniden alışmam bu kez kolay olmamıştı. Uzun süre Selma'nın bakışlarıyla uyandım sabahları. Düşlerimde onun boynunu öptüm, onun göğsüne yaslandım.
Sonra yıllar geçti.
Selma'nın yüzü yavaş yavaş belirsizleşti. Giderek anlamını yitirdi ve yalnızca akşam saatlerinde, ufka baktığımda anımsadığım, geçmişte kalan, içi boş ama acı veren bir görüntüye dönüştü.
Sınırlarımı bilen bir çocuktum ben. Belki de bu yüzden, daha sonraları yaşamın çizdiği sınırları hep ciddiye aldım ve her yanlışımda bir kez daha kendi içime gömüldüm.
Sayfa 44 - Kırmızı Kedi Yayınları