Ölüm ayırabilir mi bizi ay yüzlüm? Seni kalbimden söküp atabilir mi? İki ayrı dünyanın sevgilileri olabilir miyiz peki? Ölümle yaşam sevişebilir mi?
Şimdi bu evin önünde durmak yıllar öncesinin karanlığındaki bu anıyı çıkarıverdi belleğimden. Bu sayede bir anlığına da olsa evi o günkü yaşımın gözleriyle gördüm. Ev büyüdü, daha da büyüdü, tıpkı beş yaşımdaki gibi kocaman oldu…
Yasemin Uras, bu kez gözlerimizin önüne İtalya’dan Türkiye’ye, bugünden geçmişe, dıştan içe uzanan sıra dışı bir dramı seriyor.
Şaşıracaksınız!
Sorgulayacaksınız!
Hayata bambaşka gözlerle bakacaksınız!
“Artık tüm yüzler gülmeliydi; ölmüşlerinki de, kalmışlarınki de…”
