Orhan Kemal'den okuduğum 2. kitap. Ve her okumamda Adana'ya aşık oluyorum. Muhacir Murtaza.. vazife bir esnasında gözü evladını görmeyen, ciğerparem demeyen Murtaza.. kitap baştan sona inatçı, dediğim dedik, sözünü asla sakınmayan, müthiş gururlu, vatanına milletine aşık, vatanına faydalı olabilmek için her şeyi göze alabilecek olan bekçi Murtaza'yı anlatmakta. Bunun yanında Orhan Kemal, 1930-40'lı yılların düzenini, o zamanki siyasi ve sosyoekonomik işleyişini, işçilerin nasıl sömürüldüğünü, hatta fabrika veya işyerleri içinde varolmuş insan tiplemelerini bile çok iyi geçirmiş yazıya. Türk Milleti'nin çok partili hayata geçme serüveni, hala kafasında saltanat hayali olanları ve tıpkı şimdiki gibi işine geldiği gibi parti tutan iş adamları da çok iyi yansıtılmış. Yer yer güldüğüm, yer yer çok üzüldüğüm ve düşündüğüm bir roman oldu. Türk klasiğinin Don Kişot'u:))
