68 kuşağını yaşamış iki solcu yazardan özgürlük ve mutluluk üzerine yazılmış güzel bir kitaptı. Özellikle Luis Sepulveda'nın Allende'nin Şili'sinde yaptıkları ve sürgün yıllarında başardığı işler, aktivist olarak yaptıkları ilham verici. Carlo Petrini'nin gastronomi ve sağlıklı besin tedariki üzerine çalışmaları, açlık ve yoksullukla mücadelesi hepimize örnek olması gereken bir hikaye...
☆☆☆
Dinamik yaşama karşı rahat yaşamı savunuyoruz. Zevk alma bir lüks değil, insana yaşadığı şehiri gezinmek, yaşamı incelemek, çevresine bakıp küçük mutluluklar keşfetme özgürlüğüdür.
☆☆☆
Uruguay'ın eski devlet başkanı José Mujica'ya hayranlığımı bir kez daha pekiştirdi bu kitap. Onun yönettiği Uruguay'da yoksulluğu bitirmek için mücadele ettiler. Gelecekte yoksulluğu bitirmiş, tatmin ve mutlu olan hem de bunu onuruyla yapan bir halk inşa etmek asıl amacımız demiştir. İşte gerçek devrimci, gerçek sosyalist, gerçek siyasetçi böyle olmalıdır dedim bir kez daha. Ve sözünün eri bir insan olduğunu, anlattıklarını ve söylemlerini görev süresi boyunca yaşantısıyla ve yönetim tarzıyla ispatladığını gördük.
☆☆☆
Salvador Allende'den gerçek devrim nasıl olur onun dersini aldık. Bir gazeteciyle yaptığı söyleşide yaptıkları devrimin amacını şöyle özetliyor Salvador Allende: " Biz bu devrimi Şilili bir vatandaşın en az bir Alman, bir Fransız veya bir İsveçli kadar uzun yaşaması için yapıyoruz. Bu devrim bir diktatörlük olmak için değil, yaşamak ve mutlu olmak için yapılıyor."
