Sayfa Sayısına Göre Müziğin Ruhundan Tragedyanın Doğuşu Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Müziğin Ruhundan Tragedyanın Doğuşu sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Müziğin Ruhundan Tragedyanın Doğuşu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Doğa salt mermerden “üstinsan” ı yaratırken çekicin döktüğü kırıntılardan bu epigonlar oluşmuştur.
Sayfa 6Kitabı okudu
Belli görüşlere bağlanmayı sever birçok felsefe tarihçisi, bu yüzden Nietzsche'yi bilge saymaz, yazılarında onun adını bile anmazlar. Oysa Nietzsche düşünceleri bakımından bir çağın değil zamanın aydını, düşünürü durumundadır. Gelenekleri dinlemez, eskiye bağlı, çakılı görüşlerden iğrenir, ürker boyuna. Onun anlayışına göre önemli olan, kişinin varlığı içinde, yaratıcı, yeniden doğurucu güçlerle donanandır.
Sayfa 9 - İsmet Zeki Eyuboğlu
Onlar "üstinsan"ı doğanın içinde, doğadan kopuk bir varlık diye düşünmüşler, düşlere, kuruntulara kapılmışlar, görüntülerin, yanılsamaların ardından koşadurmuşlar. "Üstinsan"ı doğanın içinde, evrenin yüreğinde bir atılım varlığı, yaratmaya yönelik bir girişim odağı olarak görmek gerekir. O, evrenin biricik mens cogitans'ıdır (düşünen baş).
Sayfa 9 - İsmet Zeki Eyuboğlu
Başkalarının buluşlarını aktarmak, onların aydınlığında yürüyerek boyuna yenilikten söz açmak, kendi gücünün tükenmişliğini başkalarının erkinin gölgesinde güçlü bir nesneymiş gibi göstermek sanatçının değil, yetersiz kişinin işidir. Nietzsche böylesi kimseleri 'epigon' olarak niteler. 'Epigon' başarısız, beceriksiz, yalnızca başkalarının buluşlarıyla geçinen, buna karşın kendini başarılı, becerili göstermeye çalışan kişidir, cücedir. Doğa salt mermerden "üstinsan"ı yaratırken çekicin döktüğü kırıntılardan bu epigonlar oluşmuştur. (İsmet Zeki Eyüpoğlu)
Sayfa 10 - Say Yayınları - ÖnsözKitabı okudu
Başkalarının buluşlarını aktarmak, onların aydınlığında yürüyerek boyuna yenilikten söz açmak, kendi gücünün tükenmişliğini başkalarının erkinin gölgesinde güçlü bir nesneymiş gibi göstermek sanatçının değil, yetersiz kişinin işidir. Nietzsche böylesi kişileri ‘epigon’ olarak niteler. ‘Epigon’ başarısız, beceriksiz, yalnızca başkalarının buluşlarıyla geçinen, buna karşın kendini başarılı, becerili göstermeye çalışan kişidir, cücedir. Doğa salt mermerden “üstüninsan”ı yaratırken çekicin döktüğü kırıntılardan bu epigonlar oluşmuştur.
Sayfa 10 - Say YayınlarıKitabı okudu
İnsanın, belli bir anlamda, kendisini aydınlatmak için yarattığı Tanrı, ona, yaratıcısı olan insana gölge salmaya, onu bağlıklara vurmaya başlayınca yıkılmalı, çakıldığı yerden sökülüp atılmalıdır. Bu eylem dine karşı saygısızlık değil saygıdır.
Sayfa 12 - İsmet Zeki Eyuboğlu
Din insanları katılaştırmak, dondurmak için değil, geliştirmek, aydınlatmak, kötülükten kurtarmak içindir. Bu anlamını yitirdiği, değişmez bir içerik kazandığı ortamda, din de Tanrı da kendi eliyle canına kıymayı göze almış demektir.
Sayfa 12 - İsmet Zeki Eyuboğlu
İnsanı değersiz, aşağılık bir buyruk varlığı, yalnızca verileni yapmakla, buyurulanı yerine getirmekle görevli sayan bir inanç düzeni kendi ortamının dışına çıkmış, sağlık bozucu bir nesne olmuş demektir. İşte böyle bir durumda yıkılması gerekeni yıkmak değil de ayakta tutmaya çalışmak yalnız insanlığa yönelik bir suç olmakla kalmaz, Tanrısal varlığın özüne de aykırıdır. Yıkılması gereken yıkılmadan yeninin yatağı serilemez.
Sayfa 13 - İsmet Zeki Eyuboğlu
Çokluk birbirleriyle; açıkça, çatışırlar; karşılıklı olarak yeni, güçlü doğumlar uğruna.
Sayfa 17 - SayKitabı okudu
GİRİŞLER 256 - MÜZİĞİN RUHUNDAN TRAGEDYANIN DOĞUŞU*
Estetik bilimi konusunda mantığa özgü bir görüşe değil de
doğrudan doğruya gözlemin kesinliğine dayanırsak çok
kazancımız olur. Çünkü sanatın sürekli gelişimi biri Apollonca, biri Dionysosça olan iki yönlülük içerir
Sayfa 17 - *Genelde Tragedyanın Doğuşu olarak bilinir ama eserin orijinal adı budur.