Nietzsche ve Din
KolektifSözler ve Alıntılar
Hristiyanlık bizi antik kültürün mirasından etti, daha sonra da, bir kez daha Müslüman kültürün mirasından etti. ispanya'nın harika Magribi kültür dünyası, bizim için, temelde, Roma ve Yunanistan'dan daha akraba, bizim duyum ve beğenimize daha yakın olan bu dünya, ayaklar altında ezildi (bunların ne tür ayaklar olduğunu söylemeyeceğim), niye? Çünkü soylu, erkekçe içgüdülerden kaynaklanıyordu, çünkü yaşama Evet diyordu; hem de Magrip yaşamının nadide ve rafine hoşluklarıyla
Friedrich Nietzsche
G. Stauth ile B. S. Turner'ın ifadeleriyle* "Nietzsche'nin İslam karşısındaki duygudaşlığı"nın bir göstergesi olsa da, yine onların belirttiği gibi lslam ve Budizmin Nietzsche'nin elinde "hayatın nevrozu olarak dine kötek çekerken ihtiyaç duyduğu sopa" olduğunu hatırlamak gerek.
*Bkz. G. Stauth ile B. S. Turner, Nietzsche'nin Dansı: Toplumsal Hayatta Hınç, Karşılıklılık ve Şiddet, çev. Mehmet Küçük (Ark Yayınevi, Ankara. 1 995) , s. 1 53.
Sayfa 14
"Tanrı nerede?" diye bağırdı [deli]; "size söyleyeceğim. Öldürdük onu -siz ve ben. Hepimiz onun katilleriyiz. Ama bunu nasıl yaptık? Denizi nasıl içebiliriz ki? Bütün ufku silmek için bu süngeri kim tutuşturdu ki elimize? Yeryüzünü güneşinden ayırırken ne yapıyorduk ki bizler? Nereye gidiyor şimdi yeryüzü? Bizler nereye gidiyoruz? Bütün güneşlerden uzağa? Sürekli olarak salınıp durmuyor muyuz? Geriye, yana, öne, bütün yönlere? Hiç alt ya da üst kaldı mı hala? Sonsuz bir hiçlikte dalalete düşmüyor muyuz? Boş uzayın nefesini hissetmiyor muyuz? Daha da soğumadı mı ki o? Gece sürekli olarak üzerimize kapanmıyor mu? Sabah sabah fenerleri yakmamız gerek miyor mu?"
Her şeyden önce, delinin, Tanrı'yı onların öldürdüğünü değil. Bizlerin öldürdüğünü söylediğine dikkat etmek gerek. Deli, Tanrı'yı aramayı sürdürmez; ama onun öldürülmesindeki payını itiraf eder. Ve Nietzsche bir kaç sayfa sonra, bu kez kendi sesiyle, "Bizzat kendim bütün tanrıları kılıçtan geçirdim" diye yazar. Tanrı'yı beyhude yere aramaya girişmeden önce bile deli, "parlak sabah saatlerinde bir fener yaktı." Yine de, Tanrı'nın öldürüldüğünü bildirdikten sonra, bu öldürmenin bir sonucu olarak bizlerin şimdi "sabah sabah fenerleri yakmamız gerektiği"ni belirtir. Bu nedenle başlangıçta deli, Tanrı'nın öldüğünü, nihilizmin artık üstümüzde olduğunu ve artık şimdi kendi yolumuzu aydınlatmamız gerektiğini bilmektedir.
Sayfa 120 - Gelenek Yayıncılık - Çeviri: Ahmet Demirhan II. Baskı, Ekim 2002 •Nietzsche ve Hristiyanlık, Nietzsche'nin istihzası: Aşkınlığın Reddedilmesi, Brian D. IngraffıaKitabı yarım bıraktı
Nietzsche'nin 1870'te yazdığı bir notu alıntılayan Heidegger, Nietzsche'nin bütün felsefesini, "ters yüz edilmiş Platonizm" olarak yorumlar ve hatta "yaratıcı hayatının son yılları sırasında, Platonizmin tersine çevrilmesinden başka bir şeye emek harcamadı" diye belirtir.
Sayfa 127 - Gelenek Yayıncılık - Çeviri: Ahmet Demirhan II. Baskı, Ekim 2002 •Nietzsche ve Hristiyanlık, Nietzsche'nin istihzası: Aşkınlığın Reddedilmesi, Brian D. IngraffıaKitabı yarım bıraktı
Nietzsche'nin erken dönem soykütüksel eleştirisine eklediği şey, başka bir dünya tasarlamasının sebebi olarak insanın zayıflığına ve korkusuna vurgu yapmasıdır. İnsan, bu dünyada korku duyduğu ve yardım edecek kimsesi olmadığı için başka bir dünyayı hayal etmiştir. İnsan zayıf olduğundan korkmuştur ve hislerinin, akıl dışılığın ve değişmenin güçlerinden kaçmaya çalışmıştır. Böylece Nietzsche, öteki dünyaya inancın psikolojik kökenini, fiziksel ötesine, metafiziğin psikolojik kökenini de bu korkulan güçlere karşı insanın tepkisine yerleştirir. Dünyanın korku dolu gerçekliğinden kendini korumak için, kişi, gerçek dünyaya tezat olarak, bu korku dolu niteliklerden muaf olan öteki dünyayı ortaya koyar.
Sayfa 125 - Gelenek Yayıncılık - Çeviri: Ahmet Demirhan II. Baskı, Ekim 2002 •Nietzsche ve Hristiyanlık, Nietzsche'nin istihzası: Aşkınlığın Reddedilmesi, Brian D. IngraffıaKitabı yarım bıraktı