Oblomov kitabında asıl anlatılan Oblomovluk'tur.
Oblomovluk, Türkiye gibidir. Batıdan gelen olumlu ama kültürüne uzak örneklerle, doğudan gelen kültürüne yakın olumsuz örnekler arasında sıkışmış bir araf ruh halidir. Modernleşme, disiplin, amaç edinme, hedefe ulaşmayı görüp "Ne güzel meziyetler bunlar" diyebilmek ama içinde bulunduğun tembellik ve atalet halinden silkinememektir. Yakınında en yakınında hatta gözünün önünde örnekler varken "Yapamam ben, olamam ben, beceremem ben." demektir. İşte asıl ortadan kalkması gereken de Oblomovluk'tur.
Kitabın altını çizdiği bir kişi özelinde değil aynı zamanda herkesin bir Oblomovluk anı olduğudur. Yanlış yolda gittiğini göre göre bile bile devam etmektedir insan. Çünkü o an yolu tersine yürüyemeyeceğine inanmaktadır.
Okuyun bence gerçekten Rusya'nın dönemine ışık tutan şatafatı, tükenmişliği, çaresizliği, sahtekarlarını, yalanlarını, aşkı en azından döneminde yaşandığı kadarıyla göstermektedir. Doğu - batı çatışması resmi ile kendi ülkemizden kendi anılarımızdan bir çok nüans yakalama fırsatı sunan kitap, kişisel olarak da sorgulatan yer yer güldüren yer yer hüzünlendiren güzel bir hikayeye sahip. Okumanızı öneririm. İyi okumalar.
