Haklı ya da haksız bir gerekçeyle de olsa öfke, insanın kendini kontrol etmekte zorlandığı bir duygu durumu. Seneca da öfke halini şöyle tanımlıyor: "Bu yüzden, en bilge insanların bazıları öfkeye kısa bir delilik adını vermiştir. Çünkü aynı derecede kendini denetlemekten yoksun, nezaketten uzak, yakınlarını tanımayan, yapmaya başladığı herhangi bir şeye inatla dalmış, mantık ve öğüde kulakları sağır, önemsiz sebeplerden heyecanlanan, neyin doğru ve adil olduğunu algılamada beceriksiz ve sanki bilinci olan bir kayaymış gibi, çarpıp ezdiği şeyin üstünde kendini de parçalara ayıran bir yapısı vardır." Bir kitap okuyarak öfkenin kötülüğü anlaşılıp, öfkelenmekten korunulmayacaktır ama en azından bir farkındalık katabilir. Stoa Felsefesinin geç dönem düşünürlerinden Seneca'nın yazdıkları, her okura bir şeyleri fark ettirecek güçte.
