Yazar ve eseri hakkında tek satır okumamış, varlığından haberim olmamıştı. Bir şekilde yolumuz kesişti, aldım. Tanıtım yazısına dahi göz atmadan, tamamen beklentisiz olarak okumaya başladım. Bilmediğim sulara olta atıp kısmetimi beklemek keyiflidir. Bazı bekleyişlerim nafiledir. Oltama anılarla yüklü eski bir ayakkabı takıldığı da olur, devasa bir balık da.
Bu kez kısmetim devasa bir balık olmasa da, yeterince doyurucu ve lezzetliydi. Ardında bıraktığı tat hoştu. Kitabın adından da anlaşıldığı üzere, yaşam biçimleri kadar çeşitlidir ölme biçimleri. Bir veda diğerine benzemez.
Güney Afrika'nın derin yoksulluğu içinde tanımaya başlıyoruz Toloki'yi. Ailesini, arkadaşlarını ve Noria'yı. Şehre oldukça uzak mesafede kurulmuş olan yerleşim biriminde, derme çatma barakalardaki yaşam mücadelesini ve sefaleti derinden hissediyoruz. Bölgedeki siyasi yapı nedeniyle ölüm oranı yüksek, cenaze töreni trafiği fazladır. Açlığına çözüm olarak Cenaze törenlerinde yas tutmaya başlayan Toloki, bunu meslek edinir. Böylece, bölgenin cenaze töreni kültürünü de tanımış oluruz.
