Geldik bir Ot derginin daha sonuna :-) Aralık ve ocak sayısından sonra daha az özenle hazırlanmış bir dergiydi bence. Orhan Pamuk ropörtajıyla durumu kurtarmaya çalışmışlar. Orhan Pamuk anlattıklarıyla olduğu kadar çalışma odasının dekorasyonuyla da etkileyiciydi.
Sonra Canım Tolga Çevik, çok güzel bir adammışsın, fark edememişim, kusura bakma. Tolga Çevik ve değerli eşinin samimi sohbeti beni Orhan Pamuk röportajından daha çok etkiledi.
Bu sayının en sevdiğim köşelerinden biri de Cem Karaca köşesiydi, anılarını okurken yüzünüzde kocaman bir tebessüm oluşuyor, öldükten sonra bile insanları güldürebilmek ne güzel.
Son olarak Ertuğrul Mavioğlu, Allah sana uzun ömür versin, sen hep yaz, biz de hep bir dostla dertleşir gibi okuyalım seni.
Emeği geçen herkese çok teşekkürler..
