Knut Hamsun’un ilk okuduğum kitabı. Psikolojinin edebiyat üzerindeki etkisinin erken örneklerinden. Yazar, tanıştığım en renkli anti-kahramanlardan olan Teğmen Thomas Glahn’ın iç çatışmalarını, doğayla ilişkisini ve yalnızlaşmasını oldukça sade; fakat aynı zamanda şiirsel betimlemelerle anlatmış.
Şu cümleler ise benim için bu kitabın özeti:
“Eva, zaman zaman insan saçlarından sürüklenmekten hoşlanabilir. İnsan ruhu böylesine ters olabilir. Saçından çekilip vadilere indirilebilir, dağlara çıkarılabilir ve birisi neler olduğunu sorduğunda sevinçle yanıt verebilir: ‘Saçlarımdan sürükleniyorum!’ Karşısındaki, ‘Kendini kurtarman için sana yardım etmeyeyim mi?’ diye sorarsa alacağı yanıt, ‘Hayır’ olur. ‘Nasıl dayanıyorsun?’ diye sorulursa da, ‘Dayanıyorum, çünkü saçımı çeken eli seviyorum’ diye yanıt verir… Umut etmek ne demek biliyor musun Eva? “
