Çizgiroman formunda orijinal dilinde okuduğum, Neil Gaiman'ın öyküler ve yazılarının yer aldığı Kırılgan Şeyler'i (bendeki 2016 basım) okurken hikayeleştirilmiş formunu okuduğum eğlencelik, çerezlik bir eser. Görsel açıdan çizgiroman formu daha eğlenceli fakat ben Neil Gaiman'ın kelimelerini sevdiğim için midir bilinmez öyküleştirilmiş halini daha bir sevdim.
Hikaye basitçe iki arkadaş olan Enn ve Vic'in, Alison denen bir kızın daveti üzerine kızlarla sohbet etmek için değişim öğrencilerinin de katıldığı bir partiye katılması hakkında başlıyor. Vic, yakışıklı ve rahat bir karakter ve istediği kızla istediği zaman konuşabiliyorken Enn yalnızca kız kardeşinin arkadaşlarının üçüyle öpüşmekten başka bir başarısı olmayan bir gençtir. Vic, partiye gelir gelmez tanıştığı Stella adındaki kızla yakınlaşıp Enn'i unutur. Bu sırada Enn, Vic'in tavsiyesi üzerine ("Onlar kız, başka bir gezegenden gelen uzaylılar değil.") gördüğü kızlarla konuşmaya çalışır.
Hikayede en güldüğüm, Enn'in kızlarla konuşmak için o kadar takılmasıydı ki kızların ne konuştuğuna bile bakmıyordu. Birkaç kişiyle umutsuz çabalar eşliğinde sohbet etmekteyken aslında onların nasıl bir değişim öğrencisi olduklarını öğreniyoruz. Tabii, bunu sanırım sadece bir öğreniyoruz çünkü anlatıcımız Enn bunu pek iştahla dinlemiyor.
Kısacası benim hoşuma gitti, iki versiyonu da keyifle okunabilir tarzda. Zaten hikayeleştirilmiş versiyonu da 20 sayfa kadardı. Çizgiroman bir tık daha uzun.
