Attar'ın Pendname'sinde tekrara değer "öğütler" çok..
Bu eser, sadece Müslümanlara değil; her din, her mezhep ve her meşrepten bütün insalığa seslenen insanca yaşama rehberidir. Doğruluğu, güzelliği ve mutluluğu arayan herkesin ruhunu yıkayıp sükûna kavuşturan bir pınardır. Ferîdüddîn Attâr hazretleri, bir sûfîdir..
"Evlâdım, insanlara sert konuşma yoksa sana sırt çevirirler. İyi ilişkilerin başkasına yardım ederlerse, dar atmosfer o da senin imdadına koşarlar. Öfkesini tutmak, yüce ruhlu insanın harcıdır. Aşağılık biri olmak istemeyen, aşağılık birinden bir şey isteme! Birlikte yaşadığı insanların geçinmeyi bilmeyenin , sıkıntı ve ızdıraplarla dolu günlerdir. Ruhun üzüntülerle dolsun ve kıvransın istemesan, hiçbir kalbi kırmaya bak! Bir toplantıda insanların seni dinlediklerini görüyorsen, seçkin sözün dahi olsa sakın söyleme!"
120 sayfa,
“SILA-i RAHİM
Git de sor, eş, dost, hısım, her kim ki var;
Böyle yapmışsan senin ömrünün uzar.
Kim hısımlardan geçtikten sonra dönüş yüzü,
Bil ki eksikleşmiş öz ömrü.
Akrabasından kaçar kim bir kere,
Yem olur elbet vücût akreplere.
Akraba hordan, hakirden olsa da,
En fenâ sey ilgisiz fert olmada!
Akrabalardan uzaklasmissa kim,
Söylenen dillerde çirkin bir isim!”
Ruhumu şifaa gibi tehsir eden bir eser. Mutlaka okunmalı, okunmalı!.