Pnin
Vladimir NabokovPnin Gönderileri
Pnin kitaplarını, Pnin sözleri ve alıntılarını, Pnin yazarlarını, Pnin yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Neden kişisel dertleri insanlara bırakmayalım? Dünyada insanların gerçekten sahip oldukları tek şey hüzün değil mi?
Aşık olunan bazı kadınların gözleri, parlaklığın ve biçimin
raslansal kaynaşmasıyla bizi doğrudan etkilemez de o kıyıcı insan yokken ve büyülü iç yanması sürerken, mercekleriyle lambaları karanlığa yerleşince, geciktirilmiş, biriktirilmiş bir ışık patlamasıyla etkiler.
Hich bir scheyim kalmadi, hich hich
Sayfa 53
Çirkin ama Turgenev'in sevdiği şarkıcı Pauline Viardot, saçmalıklarda ve keman tablolarında Turgenev'i aptal rolüne soktu ve Madam Puşkin "Şiirlerinle beni kızdırıyorsun Puşkin" dedi ve yaşlılığında... o!- Büyük Tolstoy'un karısı Dev Tolstoy, kırmızı burunlu aptal bir müzisyeni Tolstoy'dan çok daha fazla seviyordu!
Sayfa 58
Sonuçta neden insanların kişisel üzüntülerini kendilerine bırakalım ki? İnsan kendine, bu dünyada insanların gerçekten sahip olduğu tek şeyin üzüntü olup olmadığını soruyor.
Sayfa 69
"Anlamın Evrimi, bir anlamda, anlamsızlığın evrimidir."
Hayatın belli başlı özelliklerinden birinin sakınganlık olduğu daha önce gözlemlenmiş midir bilmiyorum. Bizi ten zırhı kaplamasa, ölürüz. İnsanoğlu, çevresindekilerden uzak olduğu sürece hayatını sürdürür.
Bazı insanlar - ben de onlardan biriyim - mutlu sonlardan nefret eder.
Yaşamı, parçalanan, kendisine saldıran, işlemeyi reddeden ya da onun varoluş alanına girdiklerinde hınzırca gözden yiten, duyusuz nesnelerle sürekli bir savaştı.
Sayfa 12 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
İnsanoğlu, çevresindekilerden uzak olduğu sürece hayatını sürdürür. Kafatası, bir uzay yolcusunun miğferidir. Ya içinde kalırsın ya yok olursun.
Sayfa 18 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Neden kişisel dertlerini insanlara bırakmayalım? Dünyada insanların gerçekten sahip oldukları tek şey hüzün değil mi?
Anlamın Evrimi, bir anlamda, anlamsızlığın evrimidir.
Bazı kimseler –ben de onlardan biriyim– mutlu sonlardan nefret ederler. Kazık yemiş gibi oluruz biz. Aslolan, zarara uğramaktır. Felaket geliyorum derse gelmelidir.