Ay'a inmeyi başaran dördüncü ülke olan Hindistan, bu alanda gerçekleş- tirdiği çalışmaların meyvesini almış oldu ve büyük prestij elde etti. Açık söylemek gerekirse kıskandım. Aslında "kıskanmak" doğru bir kelime olmadı; sanırım "gipta ettim" demek belki de içimden geçenleri daha iyi anlatabilir. Zira ortada tesadüfen elde edilmiş başarı yok. Aksine, belli bir vizyon çerçevesinde yapılan yatırımlar, yaşanan başarısızlıklar, alınan dersler ve finalde elde edilen harika bir başarı var. Geniş çaplı bir karşı- laştırma birkaç yüz sayfa tutacaktır fakat kişi başına düşen milli gelir açı- sından baktığımızda bizden dört kat fakir bir ülke Hindistan. Elbette dün- yanın en kalabalık ülkesi olması (Evet, Çin'i geçmiş), bu noktada refah seviyesini ve kişi başına düşen geliri önemli ölçüde düşürüyor fakat buna rağmen uzay yarışına dahil olmak için bu denli çaba göstermesi, ülkenin adını önümüzdeki yıllarda sıkça duyacağımızın bir işareti bence. Uzay araştırmalarının pahalı olduğu doğru fakat bu alandaki çalışma- ların sağladığı uluslararası prestij ve diğer faydaların maliyetleri amorti ettiği gerçeğini de göz ardı etmemek gerek. Dahası "pahalı" dediğimizde oldukça görece bir tablo çıkıyor karşımıza. Sözgelimi Hindistan'ın Ay gö- revi Chandrayaan-3, 96,5 milyon dolarlık bir bütçeye sahipti ve bu para, orta halli bir AVM inşaatına denk geliyor. Bir AVM'miz eksik olsaydı fakat f Ay'a uzay aracı yollayabilmiş olsaydık sizce de harika olmaz mıydı?
