Pratik Aklın Eleştirisi
Immanuel KantÖne Çıkan Pratik Aklın Eleştirisi Gönderileri
Öne Çıkan Pratik Aklın Eleştirisi kitaplarını, öne çıkan Pratik Aklın Eleştirisi sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Pratik Aklın Eleştirisi yazarlarını, öne çıkan Pratik Aklın Eleştirisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Immanuel Kant’ın mezar taşında, 
Pratik Aklın Eleştirisi adlı kitabının sonuç bölümünün ilk cümlesi yer alıyor:
“İki şey, üzerlerinde ne kadar sık durup düşünsem, gönlümü hep yeni ve gittikçe artan bir hayranlık ve saygıyla dolduruyor: üstümdeki yıldızlı gökyüzü ve içimdeki ahlak yasası.”
Ahlâk, geliştirilmesi ve işlenmesi sonsuz yararlar vaadeden insanın doğal yapısının en soylu özelliğiyle başladı ve —yobazlıkta ya da boş inançlarda son buldu,
Sayfa 175Kitabı okudu
Nitekim çağımızda çelişik ilkeleri içeren, doğruluktan büsbütün yoksun ve sığ belirli bir ortaklaşa dizge geliştirildi; çünkü bu dizge her konuda söz eden, bilmeden bilir görünüp her telden çalan kalabalıkça beğenilir.
''İnsan, yaşamdan herhangi bir tat aldığından değil, yalnızca ödevden dolayı yaşar.''
İki şey, üzerlerine sık sık eğilip ısrarla düşünülürse, insanın ruhsal
yapısını hep yeni, hep artan bir hayranlık ve korkunç saygıyla dolduruyor: üzerimdeki yıldızlı gök ve içimdeki ahlâk yasası. Her ikisini, karanlıklarda gizlenmiş ya da benim ufkumun ötesinde aşkın alanda imişlercesine aramama sırf tahmin etmeme gerek yok; onları önümde görüyorum ve doğrudan doğruya benim kendi varoluşumun bilincine bağlıyorum.
Sayfa 174Kitabı okudu
Tutarlı olmak bir filozofun en büyük yükümlülüğüdür, oysa buna çok ender rastlanır.
En genel anlamıyla yobazlık , insan aklının sınırlarının ilkelere göre girişilen bir aşılmasıysa; ahlâksal yobazlık , saf pratik aklın insanlığa koyduğu sınırların aşılmasıdır. Bu sınırlarla saf pratik akıl, ödeve uygun eylemlerin öznel belirlenme nedenini, yani bu eylemlerin ahlâksal güdüsünü, yasanın kendisinden başka bir yere koymayı ve bu yolla, maksimlere getirilen niyeti bu yasaya saygıdan başka bir yere yerleştirmeyi yasaklar; böylece de hem her türlü kendini beğenmişliği , hem de boş öz-sevgisini yerle bir eden ödev düşüncesini, insandaki her türlü ahlâklılığın en yüksek yasam ilkesi haline getirmeyi buyurur.
Sayfa 94Kitabı okudu
"Söylediklerimizden çok, söylemediklerimize pişman oluruz. Dile getirilmemiş düşünce; gidilmemiş yoldur."
Müthiş
“İki şey, üzerlerine yoğun bir biçimde ve sık sık düşünülürse, insan zihnini hep yeni, hep artan bir hayranlık ve korkunç bir saygıyla dolduruyor: Üzerimdeki yıldızlı gök ve içimdeki ahlak yasası.”
say