Anası qızı gəzməyə apararkən bir saat onun saçlarını düzəltdiyi halda, nə anasının, nə də atasının ağlına bu başın içi ilə də bir balaca məşğul olmaq fikri gəlməmişdi.
Bu an yaşadığı qoca dünyada onu düşünən bircə adamın belə mövcud olmadığına o qədər əmindi ki, hətta cavab kimi kədər içində çırpınan qəlbi də özünə kimsəni düşünməyi layiq bilmir və bundan səbəbini dərk etmədiyi hûzn duymuş olurdu.