Robinson Crusoe kitabını ilk okuduğumda kendimi ıssız bir ada da yapayalnız halde, olayların içinde bulmuştum.
Çünkü kitap, ıssız bir adada yapayalnız mahsur kalmış bir adamdan bahsediyor..
Robinson, ondokuz yaşındayken, 1651 yılında Londra’dan kalkan bir gemi ile sefere çıkar. Bu ilk seferde karşılaştığı fırtınadan ürkmesine rağmen, gemicilerin cesaretlerinde etkilenir ve seçtiği yoldan dönmez.
Bir başka gemiyle Afrika’ya gider. Orada korsanlar tarafından esir alınır. Köle olur, kaçar. Brezilya’ya giden bir başka gemi tarafından kurtarılır. Brezilya’da şeker kamışı ziraatine başlar.
Ne var ki bir müddet sonra bu sefer de daha başka bir gemiyle okyanusa açılır...
Kahramanımızı ıssız adaya düşüren bu yolculukta, gemi bütün mürettabatı ile birlikte batar..
Öykünün bundan sonrası, Robinson’un doğayla giriştiği büyük mücadeleyle ilgilidir.
Gemiden kalan son bir kaç parça eşya ve araç-gereçle işe koyulan Robinson, önce bir ev yapar, ardından yaban keçilerini evcilleştirir, yiyeceklerini yetiştirmeye başlar.
Yavaş yavaş doğaya hakim olmaya başlamış, yabani hayvanları boyun eğdirmiş, bir dolu acı tecrübeden sonra iyi bir çiftçi olmuştur.
Bundan sonra acı ve tatlı olaylarla tam 28 yılını burada geçirecektir...
