Puanım 4/5 (%77/100)
İlk sayısını oldukça beğendiğim Roket'in 2. sayısı sonunda geldi. Okuyucuları dinleyip dergiyi geliştirmeye çalışmaları çok iyi olmuş bence. Özellikle bu sayının daha uzun olmasını beğendim. Aynı yazara art arda 2 kere yer verilmeyecek olması da güzel bir kural olmuş. Genel olarak bütün öyküleri beğendim. Bu sayıyı bir öncekine göre daha profesyonel ve başarılı bulduğumu da söyleyebilirim. Her öyküyü beğenmiş olsam da özellikle kafamda yer edenlerden çok kısa bahsetmek istiyorum.
Aşkın Güngör'ün "20:00-24:00" adlı öyküsü bana Westworld'ü hatırlattı ve özellikle sonunu çok sevdim. Elimde Avunma Mekanizması adlı kitabı olan Melisa Parlak "Aurafer" adlı bir öykü katılmış. Çok profesyonel ve etkileyici bir öykü olmuş. Bana özellikle Her filmini anımsattı. Aura transfer kelimelerini birleştirip aurafer diye bir terim bulması da güzel bir detay olmuş (Avunma Mekanizması da aklımda okuyacağım). Ali Okan Pandar'ın öyküsü bir Ankaralı olarak bana birçok şey hissettirdi. Bünyamin Tan'ın "Gomeda" adlı öyküsü de çok hoştu, özellikle de sonu. Son olarak, kısa ama oldukça etkili bulduğum Erhan Sonsel'in "Dünya Kimseye Kalmaz Demeyin" öyküsü de çok güzeldi.
Başta da dediğim gibi bunlar özellikle aklımda yer edinmiş olsa da katılan bütün yazarları tebrik ediyorum. Ve yine başta Ruhşen Doğan Nar olmak üzere derginin yapımında yer alan herkese teşekkürler. Roket 3 bekliyorum, çok açmayalım arayı!
