Demokritos ise öbürlerinden ayrılıp tek başına kendine özgü bir şey söyledi: Etkide bulunanla etkiye maruz kalan aynı ve benzerdir diyor o. Ne de olsa başka olanların ve ayrışanların birbirlerinin etkisine maruz kalması sınırlar dahilinde değilmiş; başka olanlardan biri ötekisine bir etkide bulunsa bile, başka olmaları bakımından değil, aynı bir şeye sahip olmaları bakımından bu etki gerçekleşirmiş.
Dolayısıyla bazı kişiler buna bakarak, etkileyenle etkilenenin aynı bir şeye sahip olması gerektiğini, bazılarıysa karşıtlara bakıp <etkileyenle etkilenenin> karşıt <bir şeye sahip olmaları gerektiğini> düşünmüş".
Ruh, etkilenimlerinin çoğuyla, bedenden bağımsız olarak ne bir şeye maruz kalır ne de bir şey yapabilir görünüyor: sözgelişi öfkelenmek, atarlanmak, arzu etmek, genelde duyumsamak. Ama özellikle düşünmek ruha özgü görünüyor.