Bu kitabin 1959 basimini okumak ayri guzellikte bir duyguydu benim icin... sayfalarinin kokusu , Turkce'sinin zarafeti, kelimelerin zenginligi... o yillara donme arzusu icerisinde bitirdim.. konusuna gelince , insan meslegini nasil bir obsesif hale getirip , saplantisini bu derece uc noktada yasayabilir? Bir insanin, meslegini yapmakta ki amaci nedir? Kendisini insanliga adamak mi, Saplantisini yasamak mi? Ya bir gun tamamen kendinizle zit bir karakterle tanisirsaniz?
