Nasıl başlayacağım bilmiyorum:,) Ümit Yaşar Oğuzcan’dan mükemmel bir kitap!
Ben kitaba alıntıları gördükten sonra başladım, baya ilgimi çekmişti.. Sayfa sayısı da azdı zaten, hemen bitirebileceğimi düşündüm. Ama kitabın daha ilk mektuplarından kitaba hayran kaldım. Aşkın şiirselliği bu kadar mı iyi anlatılır? Hemen bitirmek istemedim, mektupları okurken yaşamak da istedim aynı zamanda. Ki yaşadım:) Arada cümlelerin güzelliğinde ve yazarın aşkının saflığında kayboluyordum, kendi kendime kahkaha atıyordum(içim içime sığmıyordu çünkü :D).
Bu kısa kitap bana okuduğum süreden daha uzun ve kitabın sayfa sayısına göre gayet ayrıntılı geldi. İyiki de okudum. Zaman kaybı değildi, aksine, daha uzun olmasını da isterdim.
İki üç kez okunabilecek potansiyeli var, galiba okunacaklar listemi bitirdikten sonra bu kitabı tekrar okuyacağım. Kusuru yoktu benim için, okuduklarınızın arasında kaybolmayacak, hep önemli olacak bir kitap bu. Öyle kolay kolay unutulacak bir kitap olmadığı gibi kolay kolay etkisinden de çıkılamayacak bir kitap. Kısacası etkisinden çıkıp unutmanız kolay olmayacak. Belki de hiç unutmayacaksınız hatta.
Ümit Yaşar Oğuzcan’ı daha önce çok duydum, ama bu ondan okuduğum ilk kitaptı. Mükemmel bir kitapla başlamışım. Çok da şanslı hissediyorum kendimi. Yazarın diğer kitaplarına da bakacağım kesinlikle, kalemini sevdim, sade ve akıcıydı, bilmediğim çok az kelime vardı.
Diğer kitaplarını da büyük bir merakla okuyacağım:))
Ben okuyun derim, her yerini alıntılamak isteyeceksiniz, her cümlesinde farklı dünyalar buluyorsunuz:,)
Umarım yararım dokunabilmiştir:D
Keyifli okumalar!..
