Ganire Paşayeva bu kitabı bu amaçla yazmış. kitabını da sanki Kerkük'te hoyrat okuduğu için başını veren şehitlere, Azerbaycan'da "oku tar" dediği için Nargin'de kurşuna dizilen Mikail Müşfik'e, "Çırpınırdın Karadeniz" diye kardeşlerine seslenen ve bunun için canına kastedilen Ahmet Cevat'a, bu şiiri bestelediği için ölümün kıyısından dönen Üzeyir Hacıbeyli'ye ve şair ve yazarlara ithaf etmiş. Ganira Paşayeva, türkülerimiz ve şarkılarımıza sahip çıkarken, onları coşkuyla, kederle, geçmişi yâd ederek söylerken derdimizi dile getiren, millete yol gösteren sözlerin yazarlarını ve besteleri, ezgileri, nağmeleriyle bu milletin hafızasına ölmez izler bırakan bestekarları rahmetle anmak gerektiğini söylüyor. Bu millet için her türlü azaba, baskıya katlanan şair ve bestekarların eserlerinin, onları isimleri zikredilmeden okunmasını vefasızlık olarak değerlendiriyor. Azerbaycan kaynaklı olmalarına rağmen ülkemizde de sık sık okunan bu şarkılarım müelliflerinin özellikle Türkiye'de anılmamasını da şiddetle eleştiriyor.
Sizleri her biri bir roman olan bu şarkıların hikâyeleri; onların sözleri ve bestekârlarının hayatı ve mücadeleleri ile baş başa bırakırken; Türk dünyasının siyasi, toplumsal, kültürel her meselesi ile yakından ilgilenen Ganire Paşayeva'ya "Sahipsiz Sanılan Nağmelerimiz" adlı bu eseriyle, bizlere, dilimizden düşmeyen bu şarkıların söz ve beste müelliflerini yeniden hatırlattığı için teşekkür ediyorum.
