Satranç
Stefan ZweigSatranç Gönderileri
Satranç kitaplarını, Satranç sözleri ve alıntılarını, Satranç yazarlarını, Satranç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Biri kendini ne kadar sınırlarsa sonsuzluğa da o kadar yakındır; bilhassa da dünyadan kopuk gibi görünenler, özel meziyetleriyle kendilerine karıncalarınkine benzer acayip, sahiden eşsiz bir küçük âlem inşa ederler."
Sayfa 8Kitabı okudu
Fakat öte yandan hiç kimse, ... hiçlik derecesinde aynı noktanın çevresinde insanı çıldırtıncaya kadar dolanan hep aynı düşüncelerin bir insanı nasıl yiyip bitirdiğini ve yıkıma sürüklediğini anlatamaz.
Sayfa 43Kitabı okudu
içinde bulunduğum yalnızlığın alçakça işkencesi ... hiç bitmiyordu.
Sayfa 41Kitabı okudu
İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.
Sayfa 39Kitabı okudu
... düşüncelerin de, ne kadar herhangi bir özden yoksunmuş gibi görünürlerse görünsünler, bir destek noktasına ihtiyaçları vardır.
Sayfa 38Kitabı okudu
... dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.
Sayfa 37Kitabı okudu
Tek bir fikre saplanıp kalmış monoman insanlar oldum olası ilgimi çekmiştir. Çünkü insan kendini ne kadar sınırlarsa, o kadar sonsuzluğa yakındır; asıl böyle görünüşte dünyadan kopuk insanlar, o özel maddelerinde kendilerine akkarıncalar gibi dünyanın garip ve gayet eşsiz minyatürünü inşa ederler.
Sayfa 18Kitabı okudu
Satranç
Sabahtan akşama kadar bir şeyin olmasını beklersin ama olmaz!.. Olsun yine beklerım belki bugün olur dersin, yine olmaz! Yalnız başınasındır. Tek başına...
Sayfa 42Kitabı okudu
İnsan bekler, bekler, bekler, düşünür, düşünür, düşünür, ta ki şakakları zonklayana kadar.
Boğulmamı, kendi düşüncelerim içinde boğulmamı bekliyorlardı,
Sayfa 49
Dünyada beni sorgulamayacak, bana eziyet etmeyecek bir tek insan var mıydı ?
Sayfa 69
“Zaten bu kadar çabuk ulaşılan bir şöhretin, böylesi boş bir zihni bulandırmaması düşünülebilir mi?”
Sayfa 15