Kişinin kendi yaşamını, mutluluğunu, gelişmesini, özgürlüğünü olumlamasının kökleri onun sevebilme yetisine bağlıdır. Ya da ilgi, sorumluluk ve bilgisine dayanır. Eğer bir kişi üretken bîr biçimde sevebiliyorsa, kendini de seviyor demektir. Eğer sadece başkalarını seviyorsa, o hiç sevmiyor demektir.